|
|
Post by Madjic on Apr 17, 2008 17:54:30 GMT 2
William zat aan de rand van de steiger. Hij had zijn schoenen met sokken erin naast hem neergezet en hield zijn voeten in het water.
Een zucht, een van de vele, ontsnapte uit zijn mond terwijl hij oiver het water tuurde. Hij moest aan Teresia denken en sloot zijn ogen. Hij had er alweer ontzettend lang niet gezien en had geen idee waar ze uithing. Hij was bang dat er iets was gebeurd of dat ze hem gewoon niet meer wilde zien.
Hij opende zijn ogen toen hij een schaduw over zich voelde vallen. "Ik wist wel dat je me zou komen opzoeken." Mompelde hij zonder om te kijken.
De schaduw ging opzij en June kwam naast hem zitten. "Wat wil je anders? Je loopt in minurstemming weg zonder maar een woord te zeggen, natuurlijk kom ik dan kijken wat er aan de hand is." Zei ze rustig, al wist ze wel wat er was.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 22, 2008 22:44:25 GMT 2
Het was niet dat ze geen zin had om mensen te ontmeoten, of om haar vrienden te zoeken, maar Bells ging voor. Ze had zich de hele reis gedragen en verdiende wel een beloning. Ze ahd geen snoepjes bij zich, bedacht ze zich in de trein, dus werd eht een lange wandeling voer het terrein. dat kwam haar eigenlijk wel goed uit, want ze kende het hier niet. Dit was de perfecte manier om de omgeving te zien.
Ze genoot van alles om ahar heen. Ze droeg een zwart vest met capuchon dat nog van Devon was. Het was haar te groot, maar niet veel. Het viel wat breed, maar was niet erg veel te groot. Ze was zelf ook lang. Ze wist niet waarom ze juist deze had aangetrokken. Het was alsof het moest. Of omdat ze eht anders zou vergeten. Als ze Devon nu tegen eht lijf liep zou ze hem meteen terug kunnen geven. Ze miste hem, maar niet eens zo erg als ze Shirie en Joey miste. Het verbaasde haar. |Was ze dan topch eindelijk over hem heen?
Opeens schoot de border collie ervandoor. Ze rook iets bij het water en liep snuffelend langs de waterkant, tot ze bij Williams voeten aankwam. Uit pure gewoonte begon ze ze te likken.
Myra rende erachteraan.
'Bells, kom terug!' Riep ze, terwijl ze de hoek om rende. Ze hield direct stil toen ze June en William zag. Ze had de neiging om weg te rennen, maar beheerste zich.
'Ehm... hoi,' mompelde ze verlegen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 22, 2008 22:52:02 GMT 2
William zuchtte en bleef naar het water turen, hij negeerde de onderzoekende blik van June. Hij sloot zijn omgeving even van zich af, waardoor de hond een enorme schrok werd. En daardoor het voelde de wat hij voelde het water was.
June slaagte een gilletje van schrik toen ze William het water in zat vallen. Maar was opgelucht dat hij meteen de kantrand pakte.
Zodra William de kleuren van bordercollie zag werd hij boos. "Zed." Gromde hij terwijl hij zich omhoog trok. Hij viel echter meteen weer terug het water in toen hij er achter kwam dat het een meisje was.
Zodra June de stem hoorde keek ze om en vergat William even. "Ow hallo." Zei ze met een glimlach.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 22, 2008 22:55:52 GMT 2
Myra voelde een blos opkomen.
'Het spijt me zo! Ik... Ze is gewoon opgewonden weer buiten te zijn. Foei, Bells! Kom hier!' Toen de hond op haar af trippelde bond ze haar riem om en liep half huppelend op William af. Ze pakte zijn polsen vast en trok hem uit het water.
'Het spijt me echt!' zei ze opnieuw met grote spijtogen. 'Ik had haar aan de lijn moeten houden. Wacht..'
Ze trok het vest uit over haar hoofd, waardoor haar haren wat in de war raakte en haar even zwarte shirtje zichtbaar werd.
'Trek anders deze aan. Anders wordt je nog ziek. Hij zal je vast passen. Hi jis van een vriend van mij.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 22, 2008 23:00:05 GMT 2
William klom met haar hulp het water uit. Hij schudde zich uit alsof hij zelf een hond was en schudde toen zijn hoofd. "Het geeft niets, ik lette niet op. En hier ben ik tenminste wakker van." Hij ging aan de kant zitten en keek naar de hond. "En bij het zien van je border dacht ik dat je iemand anders was, dus schrok ik toen je dat niet was." Hij glimlachte vreugdeloos. Hij weerde het vest af. "Nee hoeft niet. Ziek ben ik toch al."
June deed haar best William niet te slaan en keek naar Myra. "Hij is beetje deprie, een koude duik doet hem eerder goed dan kwaad."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 22, 2008 23:04:03 GMT 2
Myra keek van june naar William en schudde evrvolgens haar hoofd.
'Kom op, het is niet de bedoeling dat je dan nog zieker word. je wordt echt niet vrolijker als je dagen op bed moet liggen. Het wordt nu eindelijk lekker weer!'
Ze drukte hem bijna het vest in zijn handen en glimlachte.
'Hij is toch van een vriend. Die vind eht vast niet erg als ik hem even uitleen., Had hij hem maar neit meoten vergeten. Trouwens, jullie hebben hem vast neit gezien, of wel? David Shadows?'
Ze wist niet of ze hem onder Devon of David kende. Dit leek haar de veiligste manier.
Bells kwispelde vrolijk terwijl ze ging zitten. Ze was over het algemeen heel kalm. Myra snapte niet waarom ahar hond zo flipte...
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 22, 2008 23:09:44 GMT 2
"Nou..." Mompelde William. Hij lag de afgelopen dagen toch al op bed of zwierf doelloos rond, dus ziek zijn zou eerder een verbetering worden. Hij keek naar het vest en twijfelde, maar bij het horen van de naam stak hij hem weer naar haar uit. "Dat is eerder een rede voor mij om hem niet te dragen." Zei hij in mineur en keek weer naar het water.
June hield heel even haar adem is. "Ik denk dat hij in de leerlingenkamer is." Zei ze voorzichtig en keek Myra onderzoekend aan. "Maar dingen vergeten kan hij erg goedk, dus daar verbaas ik me niet over." Ze doelde op het feit dat hij was vergeten te melden dat hij terug kwam, niet dat Myra daar iets van wist.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 22, 2008 23:12:15 GMT 2
Myra keek William wat geschokt aan.
'Hoe.. hoezo dat dan? Heeft Devon eits gedaan? Ik weet dat hij soms bot over kan komen, maar hij is echt ene levie jongen en bedoielt het goed.'
Ze trok het vest dicht tegen zich aan, zonder dat ze dat zelf door had. Ze draaide zich verbaasd om naar June en glimalchte toen verlegen.
'Dank je.. maar ik weet neit waar dat is, of bij welke afdeling. Daar heb ik hem eigenlijk helemaal niet meer over gesproken.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 22, 2008 23:16:30 GMT 2
William keek even zijdelings naar June. "Ja, dat en ik vertrouw hem niet zo heel erg." Na het hele ongevalletje vertrouwde hij Devon niet meer,al kon hij June neer weerhouden bij hem te zijn. Iets wat hem mateloos ergerde.
June gaf William een tuk. "Hou je mond of je mag nog een keer een duik nemen!" Zie ze boos. Toen ze haar blik weer op Myra richte haalde ze even diep adem voor ze weer sprak. "Hij heeft niets gedaan dat hem werkelijk zo kwalijk genomen kan worden. Gewoon een... dilemma. Hij zit in Ravenklauw."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 22, 2008 23:20:13 GMT 2
Myra knikte alsof ze het snapte, maar glimlachte toen opnieuw verlegen.
'Dan heb ik pech vrees ik. Ik zit in een andere. Iets als.. Griffioen geloof ik. Ik weet het niet meer. Op mijn school ging ik wel vaak gewoon naar zijn kamer toe. Ik bedoel, hij leit me altijd gewoon binnen enzo, als we even alleen wilde zijn... maar ik weet neit hoe dat hier zou kunnen.'
Hij keek van de een naar de ander en schudde toen haar hoofd.
'Je kan hem wel vertrouwen! Hij maakt soms fouten, maar echt, hij is niet zo slecht als hij lijkt. het is een hoop gebakken lucht. Soms moet je er gewoon doorheen prikken.'
Ze glimalchte opnieuw, dit keer vriendelijk.
|
|
