Post by admin. on Jun 20, 2008 19:22:43 GMT 2
Ze wist niet wat ze uit moest brengen. Ze kon wel protesteren; ze had geen kans. Adam was groter, sterker en bovendien had hij haar in zijn armen. Als hij het wilde kon hij haar laten vallen, zodat ze nog meer problemen zou krijgen. Niets doen was het verstandigste, maar het was niet haar zin. Niet wat ze wilde. Haar koppigheid speelde weer op.
'Laat me los!' kraste ze een tweede keer, dit keer vastberadender. Ze moest terugkomen in haar oude rol; wantrouwend en gevoelloos. De rol die nu op haar schouders rustte beviel haar gewoon niet. Ze was niet zoals ze zich nu gedroeg. Ze was niet zwak. Ze gaf niet toe aan pijn.
Banning bekeek het schouwspel even verward, haalde toen diep adem en stemde met Adam in.
'Ik zal Poppy wel even informeren. Loop maar vast.'
Met een simpele beweging trok hij zijn toverstok en stuurde een zilverkleurig beest - Cleo haalde er zo snel geen diersoort uit - richting het kasteel.
[/ul][/font]
