Nice... thingy {James+Shirie}

[greenlightning]

Shirie nam de fles aan met een geergerd gezicht.
'Waarom nou weer italiaans? Toe doe me een lol. Op mijn eiland zijn we veel opgekweter en romantischer. WIj dansen nachten lang, op broeierige en uitdagende muziek, in korte jurkjes, flexible als geen italiaan ooit zal zijn, met onze huiden werkelijk bruin en niet gemaakt door de zon. Als jij denkt dat je iets weet van setting the mood, dan heb je nog een hoop te leren.'
Ze nam een slok uit de fles en genoot. Ze hield van wijn, op bepaalde gelegenheden. Dit was een van die momenten. Hij sprak haar aan, met alles wat hij deed en ze wist dat ze hoe dan ook goed met elkaar overweg konden. Dit was een ejongen emt wie ze kon vechten en waarbij ze allebei zouden winnen.

Toen ze hem de fles terug gaf, raakte ze een moment zijn hand aan. Een locht gebaar, dat zogenaamd niks te betekene had, voor ze zich op de grond liet zakken, alsof er geen aarde en viezigheid lag. Ze maakte zich geen zorgen om vuile was en vlekken. Het zou wel weer schoon worden. Ondanks dat ze weg was van shoppen en een eprfectionist en een idialist wat kelding betrof, was ze geen meisje dat bang was om haar nagels te breken. Ze was niert anders gewend dan vies en nat terug te komen na een zwerkbal wedstrijd. Ze glimalchte en knikte naar de grond voor haar. Hij hoefde neit naast haar te zitten. Sterker nog, hij mocht niet naast haar zitten. Maar dat zou hij snel genoeg merken, als hij dta nog neit doorhad.

Ze keek naar zijn spulletjes onder het huisje en lachte.
'Ben je neit bang dat ik ze ga stelen en verkopen?Ik ken genoeg mensen die me wel zullen betalen voor goeie wiet. Of dat ik je wallet jat. Je weet eht nooit.' Ze grijsnde alleen maar licht, alsof ze het serieus meende. Het voelde goed om heir zo te zitten en hem te pesten, ondertussen genietend van zijn aanwezigheid. Ze was de dieren alweer vergeten.
'Trouwens, zo stoer vind ik je nog niet. Je lijkt me eerder een jongen met een grote mond, bluffend over hoe slecht je bent. Je gaat me toch neit vervelene he?'
Uitdagen. Het leven was mooi.

[lizzie]

James was verbaasd dit te horen. Meeste meisjes vonden Italiaans het meest romantisch van de hele wereld. Meeste meisjes hielden van die reclames met zo'n zwoel muziekje op de achtergrond, een tafel gedekt voor twee, diner bij kaarslicht met een glaasje wijn. Ze droomden ervan. Maar Shirie niet. Hij begon Shirie meer en meer te mogen met de minuut. Wie was deze dame die hield van tot diep in de nacht dansen in kortje jurkjes?

Het plaatje wat ze voor hem schilderde beviel hem wel. Dat zou waarschijnlijk wel te maken hebben met de extra korte jurkjes, hij bleef tenslotte een jongen. Hij kon zich het al helemaal voor zich zien. Shirie in zo'n kort jurkje. Hij pakte de fles aan van haar en voelde een lichte tinteling in zijn hand waar Shirie hem had aangeraakt. Normaal had hij dit niet zo snel, maar Shirie had een vreemd effect op hem. Een effect wat hij niet vaak kreeg bij meisjes. Het verrasde hem. Ineens besefte hij dat hij haar leuk vond. Doe normaal Jamesdacht hij bij zichzelf. Je kent haar amper. Niemand kan jouw respect zo snel verdienen. Maar het begon met de minuut duidelijker voor hemzelf te worden.

James moest lachen om het idee dat Shirie hem ging beroven. Je zou geen eens weten hoe je het moet verkopen! En daarnaast, denk je echt dat ik me laat beroven? zei hij hierop. Ik ben aardiger voor meisjes, maar als ze me gaan bestelen, houd ik me niet in.voegde hij eraan toe. James moest zelfs nog meer lachen om haar opmerking erna. Haha, wil je een bewijs ofzo? Dat zou gewoon zielig zijn als ik dat zou doen. Je mag me geloven of je mag me niet geloven, maar ik heb je in elk geval gewaarschuwd. Meeste mensen gebruiken die waarschuwing. zei hij lachend. Hij rekte zich uit waardoor er een enorm litteken op zijn buik te zien was. Het was van het gevecht waardoor hij eerst in het ziekenhuis was beland en daarna in de gevangenis. Hij deed dit niet met opzet en had ook liever niet gehad dat Shirie dit niet had gezien.

Aangezien je niet van Italiaans houd, zullen we het dan maar op jouw manier doen? zei hij met een mysterieuze glimlach. Toen liep hij Hagrids huisje in en pakte daar een cd-speler weg. Hij stopte er een cd in en drukte op play. Swingende muziek kwam er uit de cd-speler. Echte goede dansmuziek. James was erg goed in dansen, iets wat je niet van hem zou verwachten. Hij stak zijn hand uit naar Shirie:Mag ik deze dans van je? vroeg hij grijnzend.

[greenlightning]

{hoe krijg je eht voor elkaar om de idiale jongen voor shirie te creeren? XD straks heeft ze weer een relatie verdorie XD}

'Oh maar ik zou een geweldige dief kunnen zijn hoor. Ik kijk een man lief aan en hij ziet niks anders dan mijn prachtige ogen.'
Ze barstte in lachen uit en schudde haar hoofd. Het was heerlijk hoe erg ze zichzelf kon zijn. haar lieve kanten kwamen nog wel een keer. Daar was het nu niet de tijd voor. Ze voelde zich veilig bij deze jongen, die haar probeerde te intimideren. het was grappig en vleiend tegelijk. En een uitdaging. hij kende haar nog niet, maar hij zou leren dat ze die nooit uit de weg ging.
Ze boog zich iets verder voorover en glimalchte speels naar hem.
'dat is nou jammer. Ik had graag iets van jouw slechte kant gezien. Ik ben niet zo breekbaar hoor, dat je me werkelijk eits aan zou kunnen doen. Een dominante en gevaarlijke man is gewoon veel leuekr dan een jonegtje dat af en toe een grote mond opzet...'
Ze kaatste de uitdaging naar hem terug, neit wetend dat hij zich plotseling tot een grote charmeur ging omtoveren.

Haar mond viel letterlijk een stukje open bij zijn aanbod. Lachend keek ze naar zijn hand en weer naar zijn gezicht, alsof ze eht wilde afslaan.
'Eigenlijk zou ik je gewoon moeten afwijzen, als straf dat je mij met die goedkope italiaanse truukjes...' ze nam zijn hand en kwam soepel overeind, waarbij ze tegen hem aan ging staan. '...maar ik geloof dat ik nog wat lessen meot geven in de wereld van de passie.' Ze streek emt haar been tegen de zijne, zoals eht begin van de tango was. tango kwam oorspronkelijk uit argentinië, maar was een inspiratie bron voor vele Cubaanse dansen.
'laat maar zien of een Amerikaan het in zich heeft om te dansen.'
Haar stem was zacht en verleidelijk. haar ogen schitterden. Hem verleiden was neit alnger enkel een spelletje. De kriebels in haar buik herinnerden haar een andere jongen, een van wie ze zo een twee drie niet meer op de naam kon komen. Hij was... alles wat ze ooit ahd gewild, maar zo snel zou hij haar neit krijgen. Er was tijd zat.
One step at a time...

[lizzie]

{haha sorry, maar James kan eigenlijk geen relatie nemen, tenminste niet openlijk, omdat hij bij een gang zit. Hij wil niet haar erbij betrekken dus.}
James kon zijn ogen niet meer van haar afhouden. Hij moest blijven kijken. Die betoverende beweging van haar lichaam, haar glanzende haar, haar prachtige ogen. Hij moest haar uit zijn hoofd zetten, maar hoe? James, laat dit niet gebeuren. Verman je. probeerde hij, maar het had geen nut. Hij kon niet meer denken. Shirie had zijn geest compleet doordrongen. Hij wachtte geduldig met zijn hand uitgestoken, stiekem een beetje bang om afgewezen te worden. Maar van buiten af leek hij cool. Toen pakte zij zijn hand. Hij haalde in zijn hoofd opgelucht adem en zijn spieren ontspanden wat.

De rillingen liepen over zijn hele lichaam toen Shirie met haar been tegen de zijne aan kwam. Hij legde zijn hand op haar rug en liet die langzaam naar beneden glijden tot die bijna bij haar kont was. Hij pakte haar hand voorzichtig beet. Ineens trok hij haar met grote kracht dicht tegen hem aan. Hij begon langzaam mee te bewegen op de muziek met Shirie tegen zich aangeklemd. Hij boog zijn hoofd naar haar oor:Weet je zeker dat je hier nog wilt blijven?fluisterde hij en blies zachtjes in haar nek.

In zijn hoofd schoten allemaal gedachtes. Hij moest van haar weg zien te komen, zich los maken van haar. Maar het enige wat hij kon was haar nog iets dichter tegen hem aantrekken. Hij moest hiermee stoppen. Dit mag niet James!Je kan toch nooit wat met haar krijgen! schreeuwde een klein stemmetje in zijn hoofd, maar die werd overdonderd door het geluid van de muziek.

[greenlightning]

{nee, maar dat dacht ik ook van shirie, en die heeft me ook erg verrast XD Maar het duurt toch nog wel ff }

Elke beweging bezorgde haar kippevel, de heerlijke rillingen van opwinding en spanning. Zo had ze zich neit meer gevoel sinds Manuel, de eerste met wie ze verder was gegaan dan zoenen en ze genoot in stilte van zijn aanraking. Elk ander die aan haar bil had gezeten had een klap gekregen, maar om de een of andere reden stond ze het toe. Ze sloot haar ogen voor een moment en liet het allemaal tot zich doordringen. Ze ahd deze jongen net ontmoet, maar het voelde alsof ze hem jaren kende. Misschien uit haar dromen, waarin ze wenste dat ze iemand vond die haar begreep en aankon.
Plotseling drong het tot haar door en ze opende haar ogen, om hem een uitdagende blik toe te werpen. Ze vond hem zo leuk, omdat ze geloofde dat hij haar aankon. Weinig jongens konden dat, weinigen konden haar kracht, passie, arrogantie en pesterijtjes aan, maar het leek hem alleen maar te stimuleren om sterker te zijn. Een warme rilling ging over haar rug.

De kracht die ze voelde toen hij haar tegen zich aantrokj en mee begon te bewegen deed haar nog breder glimlachen. Hij begoon veel soepeler dan ze had verwacht, maar hij zou haar nooit evenaren en zo ahd ze het het leifste. Ze hield ervan om de beste te zijn en bewoog haar lichaam soepel met het zijne mee. Opnieuw die kriebels toen hij de woorden in haar oor flusiterde. Ze giechelde, op een Shirie achtige manier, een mengeling tussen lief en verwaand.
'Ik ga nergens heen. Wil jij dat ik ga?'
Ze kek hem recht in de ogen aan, neit wetend of ze haar lippen nu op de zijne moest plaatsen, of moest wachten tot hij het deed.

[lizzie]

James begon steeds meer te twijfelen of hij hier wel goed aan deed. Dit kon hem behoorlijk veel problemen opleveren. En wat wist hij eigenlijk van haar? Niks, helemaal niks. Was ze wel te vertrouwen? Nu wist ze alles van hem, waar zijn spullen lagen, waar hij normaal zat te roken. Dit kon gewoon niet slim zijn, gewoon niet slim. Toen voelde hij ineens weer bewust haar lichaam tegen de zijne en wist dat hij dat gewoon niet kon missen op het moment. Hij wilde dat warme gevoel tegen zich aan hebben. Hij wilde haar geur blijven ruiken. Hij wilde haar hand in de zijne voelen en wilde meebewegen met haar bewegingen. Als hij nu zou weglopen, was de kans groot dat hij dat nooit meer zou krijgen. En daarom kon hij nu niet weg lopen. Hij voelde overal rillingen en kon er niet tegen vechten.

Toen Shirie lachte, besefte hij dat hij haar leuker vond dan welk meisje dan ook tot nu toe. Ze lachte alsof ze hem uitdaagde, maar ze lachte ook van plezier. En toen ze hem aankeek, wist hij niet meer goed wie hij zelf was. Zijn verstand schreeuwde ja op de vraag of ze moest weggaan, maar zijn hart zei nee. Hij keek in haar ogen en twijfelde. Ja antwoorde hij. Toen zette hij zijn lippen op de hare en zoende haar met passie. Hij bewoog zijn hand naar haar kont en liet hem daar. Wat doe je dacht hij.

[greenlightning]

Het antwoord was neit wat Shirie wilde horen, maar de kus was onbewust het juiste antwoord geweest. Ze sloot haar ogen en beantwoorde zijn kus. Het voelde perfect, zoals het altijd ahd moeten zijn. Hij voelde warm, op zovele manieren. Warm op elke manier die Tom koud was geweest. Warm op elke manier waar Manuel heet was geweest. Hij was de warmte die ze in dit koude landje zocht. Hij was...
Ze maakte de gedachte neit af. De gedachte was niks voor haar. Zij werd niet verliefd. Niet zoals nu. Hoe was het mogelijk dat ze nu al meer voor hem voelde dan ze in al die maanden voor Tom had gedaan? Of leek dat nu enkel maar zo? Ergens wist ze dat er nog een jongen was, maar die was neit zoals James. Hij was zo... Ze wist eht niet meer. het was alsof de wereld verdween en alleen zij twee er nog stonden. Ze ging met haar eigen hand omhoog, waar de zijne omlaag ging en streelde zacht door de haartjes in zijn nek. Een gewoonte die ze niet meer had gehad sinds... lang terug.

Uiteindelijk verbrak ze de kus en opende haar ogen om hem speel aan te gluren.
'Dan moet je me loslaten. Anders kan ik niet weg.'
Om haar woorden kracht te geven liet ze beide handen zakken en deed een stap[je achteruit, zonder zijn hand los te laten. Hij kon haar bij zich houden, hij had er maar een woord voor nodig. Of eigenlijk, ze zou blijven, tenzij hij haar werkelijk wegstuurde. Ze wilde neit gaan. Ze wilde bij hem blijven en hem psten, met hem dansen, met hem praten en zich verliefd voelen, zoals ze in lange tijd neit ahd gedaan. Ze wilde vergeten wie ze was en wie ze geacht was te zijn. Ze wilde alleen maar zichzelf zijn, tot elke prijs. Ze wilde dat James wist wie ze was, zodat zijn keuze voor haar orpecht was. Ze wilde weten of hij gevoelens ahd, en verder wilde, of dat dit een eenmalige keer was. Maar ze zei niks en glimalchte alleen maar.

[lizzie]

James kon nu helemaal niet meer denken. Het enige wat hij kon was haar zoenen en hopen dat het niet voorbij ging. Hij zoende haar met alle gevoelens die hij had, wat hij nog nooit had gedaan. Hij verbaasde zich erover hoe Shirie hem ineens zo had veranderd. Het was zoals ze had gezegd. Hij dacht nergens meer aan, behalve aan Shirie. Zijn hoofd voelde leeg en tegelijk vol, zijn hart klopte harder dan ooit en hij voelde Shirie's lichaam op elke plaats waar haar lichaam de zijne raakte.

Toen ze de kus verbrak, voelde hij een steen zakken vanuit zijn hart naar zijn maag. Alles schreeuwde van verdriet. James begon weer normaal te denken, maar zijn gedachtes waren niet zoals voorheen. Ze waren beïnvloed door Shirie. Ik wil dat je gaat, omdat je slecht voor me bent en ik nog slechter voor jou ben. Maar ik wil dat je blijft, omdat je zo ongelofelijk sexy bent. zei hij en bij het woord sexy bekeek hij haar van top tot teen. Dus hak de knoop door voor mij. Als je bang bent, ga. Anders, blijf. zei hij en hij meende het serieus. Als Shirie ook maar iets met hem wilde, moest ze beseffen dat er veel problemen bij kwamen.

[greenlightning]

Shirie had niks leiver gewild dan te blijven en ook de uitdaging had haar kunnen overhalen, maar ergens knapte er iets in haar. Een diep verdriet, pijnlijker dan de crusio, spreidde zich uit naar elk deel van haar lichaam, te beginnen bij haar hart. Even vreesde ze dat het haar ziekte was, maar als snel wist ze dat het zo ver nog niet was. Het was de pijn die haar moeder had veroorzaakt, al die jaren geleden.
Ze sloot haar ogen, alsof ze de beelden daarmee kon buiten sluiten, maar te vergeefs. Het gezicht was dichtbij, de woorden snijdender dan messen. Ze hoorde ze, alsof haar moeder ze in haar oor fluisterde.
Niemand zal ooit werkelijk van je houden. Je bent mooi. Dat is alles. Je bent een speeltje. Seks is alles waarvoor je ooit bent gemaakt. Geen man zal van je houden. Wen er maar aan, dat je altijd achtergelaten zal wordne. In de steek gelaten. Ze willen alleen je lichaam.

Shirie deed nog een stap achteruit, en vervolgens nog een, waarbij ze zijn hand losliet. Ze staarde omlaag en voelde tranen in haar ogen branden, maar verder kwamen ze niet. Ze huilde niet, ze huilde nooit. Langzaam keek ze weer op, haar ogen vrijwel zwart.
'Dan ben ik bang,' zei ze met zachte stem die geen emoties let dooschemeren,' dat ik inderdaad maar moet gaan. Denk niet dat ik bang ben voor wat je dan ook zal doen of kunnen doen.'
Ze draaide zich om.
Enkel bang voor wat je mijn hart aan kan dan.

[lizzie]

Toen Shirie ineens naar achterliep, voelde James pijn. Ze kon niet weggaan. Het mocht niet. Hij snapte niet waarom. Shirie kon niet bang voor hem zijn, dat was niks voor haar. Het moest iets anders zijn. Hij wist niet wat het was. Het enige wat hij wist, was dat hij haar hier moest houden. Toen draaide ze zich om. James werd radeloos. Wat moest hij doen? Hij pakte haar arm en trok er aan,zodat ze deels draaide. Weet dit: Ik heb problemen, ik ben problemen, maar jij niet. Jij bent anders. En jij laat mij anders voelen. Het mag dan wel bedrog zijn en misschien gevaarlijk ook nog, maar als jij nu wegloopt, kan niemand me ooit goedaardig maken. Jij daagt me uit, jij wind me op. Daarom ben je gevaarlijk voor mij. Ik zou je moeten laten gaan, maar ik doe het niet. Omdat ik het niet kan. zei hij in een ademtocht. Hij had geen flauw idee wat hij allemaal uitkraamde, maar hij wilde dat ze bleef. Ze moest blijven. Hij voelde zich zwak, zwakker dan hij zich ooit had gevoeld. Maar ergens had hij het gevoel dat Shirie zich ook zwak voelde.