|
|
Post by Merel on Jun 30, 2008 23:12:48 GMT 2
[/b] Zei hij wat zachter en glimlachte naar haar. Ze was eigenlijk wel mooi zo in het zonlicht. Toen ze haar hand in de zijne legte voelde hij haar hart niet, aangezien zijn eigen hart best wel tekeer ging. Hij had eerder het gevoel dat zij de zijne kon voelen. Hij hield haar hand stevig vast alsof het niet meer weg mocht, maar aan de andere kant voorzichtig alsof het iets heel breekbaars en kostbaars was.[/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Jun 30, 2008 23:23:40 GMT 2
"Dat zat het zijn."FLuisterde ze en keek naar hun handen. Haar hoofd zei dat ze naar Thobias moesyt kijken omdat dit er waarschijnlijk belachelijk uitzag, maar ze kon maar moeizaam luisteren.
"Het voelt zo vreemd om zenuwachtig te zijn om de hand van een jongen vast te hebben. Nogmaal heb ik daar geen last van." Zei ze maar om subtiel uit te leggen waarom ze naar hun handen staarde.
|
|
|
|
Post by Merel on Aug 24, 2008 19:20:18 GMT 2
[/b] Zei hij maar, aan gebrek om iets beters te zeggen. Zij was dus zenuwachtig, begreep hij hieruit op, maar hij was het zelf ook. Waarom? Dat wist hij zelf eigenlijk nieteens zo goed.. Hij glimlachte om het idee dat hij zelf nieteens wist waarvoor hij zenuwachtig was.. Of kwam het door haar? [/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Aug 24, 2008 19:36:06 GMT 2
Het lukte haar om Thobias nu fatsoenlijk aan te kijken. "Het bijna net zo vreemd als dat ik je valentijnskaart al die tijd al op mijn nachtkastje heb liggen en hem bijna elke avond opnieuw lees. En dan droom ik over jou." Ze glimlachte zwak, terwijl haar wenkbrauwen een beetje fronste. Ze wist zelf niet goed hoe ze zich moest verklaren.
"Maar het is allemaal niet slecht vreemd het is... prettig vreemd. Prettig als het kloppen van mijn hart en de vlinders in mijn buik als ik aan je denk of gewoon nu... Al lijken het nu even meer een horde olifanten die door mijn buik rondrennen, want het is nu wel wat te hevig voor vlinders." Ze legde haar vrije hand op haar buik, maar haalde haar ogen niet van zijn gezicht af. Zoals ze eerst hem niet aan kon kijken, kon ze hem nu juist niet niet aankijken. In de olifanten begonnen een feestje te vieren.
|
|
|
|
Post by Merel on Aug 25, 2008 22:22:16 GMT 2
[/b] Zei hij wat zachter en keek haar glimlachend aan. Hij bleef haar aankijken. Hij had eenbeetje het zelfde als Saluka zelf. Als hij eenmaal naar haar keek, was het erg moeilijk om zijn blik af te wenden. En ze was echt mooi. Hij ging wat verzitten, in haar richting, en wist niet goed wat hij nu nog moest zeggen. [/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Aug 25, 2008 22:33:31 GMT 2
Saluka glimlachte op een wat verlegen manier en haar ogen glinsterde met de uitstraling die enkel was te zien bij verliefde meisjes. En dit meisje was dat, hoe vaak ze zichzelf ook herhaalde dat ze normaal moest doen. Maar elke keer als ze die kaart zag, kwam het weer terug. En nu was het nog erger. Ze hoorde het stemmetje niet meer dat haar tot orde probeerde te roepen. Ze hoorde enkel het kloppen van haar eigen hart en een soort muziek in haar oren.
"Die dromen zijn geweldig en zorgen ervoor dat ik welke ochtend met een hasst zweverig gevoel wakker word. Maar al die dromen... ze zijn niet vergeleken met nu, met dit. Dit is geen droom waaruit ik zal ontwaken en dan zal ontdekken dat het niet waar is. Dit is de werkelijkheid en dit is waar." Ze merkte niet dat haar hand in zijn hand licht aan het trillen was. Of dat ze zich net iets dichter naar hem toe bewoog. "Kun je iets voor me doen?" Haar stem was zacht en leek haast iets van nerveus te zijn.
|
|
|
|
Post by Merel on Aug 25, 2008 22:55:13 GMT 2
[/b] Vroeg hij en hij keek haar recht aan.[/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Aug 25, 2008 23:07:50 GMT 2
Eerst snapte ze niet waarom hij haar hand stevig vast hield, al zou ze er nooit over klagen. Tot ze merkte dat ze nu niet meer trilde en juist een beetje kalmeerde. Ze glimlachte erom, en gaf een kneepje in zijn hand.
Ineens twijfelde. Was het niet stom om het te vragen? Het was normaal iets wat ze gewoon maar deed, zonder er over na te denken of zich er zorgen over te maken of de andere het okay vond. Maar nu vroeg ze het... tenminste, ze wilde het gaan vragen. Even was ze stil en veranderde haar blik. Ze draaide haar ogen weg, bang dat hij haar voor gek zou verklaren.
Haar blik ging weer naar hun handen en ze keek er even zwijgend naar. Iemands hand vast houden had haar eigenlijk nog nooit zo'n warm gevoel gegeven. Opnieuw keek ze hem aan, maar door zien van zijn ogen hernieuwde haar zelfvertrouwen. Ze wist waarom ze het wilde vragen. Want ze wilde het niet verknallen bij hem en... het gaf iets extra's.
"Thobias, wil je me alsblieft een kus willen schenken voor ik sterf van het verlangen ernaar?" Ze voelde hoe haar wangen wat warm aanvoelde en dat ze een rode kleur kregen.
|
|
|
|
Post by Merel on Aug 27, 2008 0:37:42 GMT 2
[/b] Zei hij eerst en bleef naar haar kijken terwijl hij nu een kneepje in haar hand gaf. "Tenminste, niet in de zin van woorden." Bij die woorden legde hij zijn vrije hand op haar kaaklijn, boog zich naar haar toe en zoende haar, waarbij het leek alsof er iets van binnen ontplofte, en vervolgens een heel fijn gevoel gaf.[/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Aug 27, 2008 17:54:01 GMT 2
Misselijkheid in haar maag ontstond stond hij haar verbaasd aankeek en sterkte aan toen hij zei dat hij geen antwoord kon geven. Haar ogen gingen van zijn gezicht af, met een duidelijke angst erin.
Hij wilt niet. Hij vind het te snel. Haar gedachte gingen in paniek en ze was bang dat ze het verprutst had. Dat was ze juist niet probeerde te doen. De paniek werd zo groot dat ze hem niet meer hoorde, tot ze ineens een hand op haar gezicht voelde. Ze keek nog net op tijd op om te zien dat hij naar haar toeboog. En bij het voelen van zijn lippen op de hare verdween alle paniek en angst als sneeuw voor de zon. Haar hart maakte en sprongetje, toen hij weer verder ging, ging het gepaart met een heerlijk gevoel dat zich verspreide van haar kruin tot haar tenen. Ze sloot haar ogen, beantwoorde zijn zoen en bad dat dit nooit op zou houden.
|
|
