|
|
Post by Madjic on Jan 27, 2008 23:38:56 GMT 2
June kreunde zacht en zag hem een soort kopje, zoals een poes deed. "Hoe kan ik nou op iemand vallen als jij erbij bent? Tenzij iemand een of andere ontzettend krachtige liefdespreuk over me uitspreekt. Maar dan moeten ze niet uitkijken of hij uiteindelijk als nog mislukt, of dat het foutgaat en ik alleen maar meer verlief op jou word."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 27, 2008 23:48:12 GMT 2
Devon lachte. 'Dat moeten we ook neit hebben. Ik moet meer van jou blijven houden dan jij van mij, want ik verdien de meeste pijn te lijden als ik jou ooit kwijt raak.'
Hij legde zijn hoofd tegen het haren en keek haar in ahar ogen.
'Als je eens wist hoeveel ik van je hou,' zei hij zacht.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 0:03:49 GMT 2
June sloot haar ogen. "Je zegt het toch en dan denk ik dat ik toch wel een donkerbruin vermoeden heb. En als je zegt dat je meer van mij houdt dan ik van joui.... dan moet dat wel ontzettend veel zijn."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 0:21:53 GMT 2
'Dat is het ook,'zei Devon en hij bleef haar aankijken. 'Ik kan oprecht zeggen dat ik nog nooit in zo'n korte tijd, zoveel voor iemand heb gevoeld. In totaal, maar voor een meisje zoveel en haar kende ik al jaren. Nooit heeft iemand me zo geraakt als jij. Je hebt geen idee wat je emt me doet...'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 0:39:52 GMT 2
Met gesloten ogen glimlachte June liefdevol en toch verlegen. "Dan moet je me toch maar uitleggen hoe ik dat gedaan heb, want ik denk niet dat ik het anders kan herhalen." Ze zweeg even en opende haar ogen. "Je hebt ervoor gezorgd dat mijn gebroken en vooral mijn bange hart weer levend werd. Iets waar ik je voor eeuwig dankbaar voor ben, hoe mijn vrienden er ook over denken."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 0:44:30 GMT 2
'Toch brak ik hem ook weer...' HIj verweet eht zichzelf nogsteeds en vroeg zich af hoelang eht zou duren voor hij het zichzelf zou vergeven.
'In elk geval... ik heb de cadeautjes, dus die zijn dan van ons tween,vind je vat niet erg? En alsjebleift.. wees neit bang voor mijn vader. Hij lijkt streng, maar dat komt omdat hij een leraar is. Eigenlijk hebben we veel gemeen. Behalve het playen dat ik deed. Hoevaak heb ik geen ruzie erover met hem gehad...'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 1:07:42 GMT 2
June keek Devon verbaasd aan, maar gaf hem toen een kus. "Goed, dan maakte je hem, brak hem en maakte hem weer opnieuw. Dat maakt niet uit, want je hebt hem niet zo erg gebroken, daar had je teveel spijt voor en daar was je te lief voor." Ze keek hem indringend aan.
"Nee, vind ik niet erg en zolang jij bij me bent ben ik nergens bang voor."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 17:15:47 GMT 2
'Ik ben bij je.' Hij glimlachte en knikte toen. 'Volgens mij is er maar een keer eerder geweest, dat ik zo'n spijt van iets heb gehad. Het was... echt neit de bedoeling. Iedereen had het over playen, maar dat is neit wat ik deed. Tenminste.. zo voelde het niet.'
Hij wist hou playen voelde. Ge probeerde zolang en zoveel mogelijk te genieten, maar eigenlijk had hij zich alleen maar schuldig en ozeker gevoeld.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 18:54:47 GMT 2
"Nou ik ben niet boos op je en volgens mij Meija ook niet meer... dus je hoeft jezelf niet meer schuldig te voelen. Ik heb liever dat je hier samen met mij lekker lui bent." Ze keek hem een beetje treurg aan, ze wilde niet dat hij zich zo rot erover voelde.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 19:27:01 GMT 2
Devon knipoogde. Ik ben niks leiver dan lui en dan al helemaal met jou. Me schuldig voelen blijf ik doen. Playen is al erg genoeg, maar dat doen zonder eht te weten, dat is niet goed.'
HIj lachte en liet zich weer op de grond zakken.
Cane begon rond te snuffelen, en deed ditmaal geen pogin om een van de andere beesten op te eten.
|
|
