|
|
Post by greenlightning on Oct 24, 2007 0:08:20 GMT 2
Het voelde zo goed en Miquel was al zo'n tijd ahrd, dat het niet lang duurde voor hij hard zijn top bereikte. Kreunend en schokkend stootte hij in haar. Toen hij klaar was hijgde hij diep en traag. HIj sloeg zijn armen om haar heen en trok haar tegen zich aan. Hij was doodop.
|
|
|
|
Post by Madjic on Oct 24, 2007 0:17:58 GMT 2
Bijna opgelucht liet Carmen haar adem uit haar mond ontsnappen en liet zich tegen Miquel aantrekken. Ze hijgde zwaar en haar keel deed zeer. "Dat was geweldig...." Haar stem was helemaal schor en daar was ze behoorlijk verbaasd over.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Oct 24, 2007 0:20:45 GMT 2
Miquel knikte, niet instaat iets te zeggen. Hij liet zich naast Carmen op het bed zakken. DE condoom glinsterde nat, maar het deerde hem niet. Hij ging op zin rug liggen en legde zijn arm onder Carmens hoofd.
|
|
|
|
Post by Madjic on Oct 24, 2007 0:30:46 GMT 2
Carmen bleef moe tegen Miquel liggen. Ze hield haar ogen even gesloten, maar opende ze om even naar Miquel te kijken. "Ik hou je, met heel mijn hart en heel mijn wezen." Fluisterde ze alsof ze het nog nooit had gezegd.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Oct 24, 2007 0:33:39 GMT 2
Miquel trok haar tegen zich aan en streelde door haar haren. 'Nooit eerder wist ik zo zeker dat ik jou als mijn koningin wil. Zelfs als ik nooit koning word, ben jij mijn koningin.'
Hij voelde hoe zijn hart tot rust kwam.
|
|
|
|
Post by Madjic on Oct 24, 2007 0:38:35 GMT 2
Carmen glimlachte. "Het zou me een eer zijn, mijn koning." Zei ze op fluistertoon. "Maar u bent niet alleen een koning, maar ook een dief. Want je hebt mijn hart gestolen."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Oct 24, 2007 0:41:49 GMT 2
Miquel keek o pen schude lachend zijn hoofd. 'Helemaal niet,'zij hij semi-beledigd. 'Je schonk mij je hart en ik heb hem veilig opgeborgen. Hij was nogal zwaar. Goud weegt veel. Dus heb ik hem maar veilig in een kluis geplaatst, waar alleen ik hem kan bewonderen.'
Hij grnnikte. Hij kwam overeind en rolde de condoom af. Hij wierp hem in een klein vuilnisbakje, terwijl hij naakt naar de glazen wand liep. Hij kek uit over een prachtig meer.
|
|
|
|
Post by Madjic on Oct 24, 2007 0:47:43 GMT 2
Carmen lachte zacht. "Ook goed. Ik heb gezegd dat je hem mocht houden nadat je hem gestolen had." Ze blijf liggen toen Miquel opstond. Ze rolde zich wel op haar zij zodat ze naar hem kon kijken. Ze gebruikte haar handen als kussen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Oct 24, 2007 0:51:54 GMT 2
Miquel rekte zich uit en genoot van het warme zonnetje.
'Zou het niet verschrikkelijk zijn al Ty nu langs kwam vleigen op een bezem en mij zag? Hoe zou ik dan naar hem zwaaien? Zo -hij zwaaide met zijn ene hand lichtjes-, of zo -hij zwaaide heel fanatiek- of zo!' Hij wiegde met zijn heupen, zodat zijn slappe geslacht heen en weer zwaaide. Hij kreeg een spontane lachaanval waardoor hij zich tegen het glas overeind moest houden.
|
|
|
|
Post by Madjic on Oct 24, 2007 0:55:58 GMT 2
Carmen trok een wenkbrauw op. "Laten we het erop houden dat Ty niet langs vliegt. Trouwens, die woont niet in Ierland, niet meer. Die word nu ge teisterd door zijn oom en tante. Geloof me vergeleken met die lui zijn mijn ouders aardig."
|
|
