|
|
Post by greenlightning on Aug 26, 2007 21:58:36 GMT 2
Miquel ging haar voor een grote hal in. Toen ze daar samen waren barstte hij in lachen uit. 'wat is dit toch altijd weer een toneelvoorstelling. Vreselijk. Ik ben zo blij dta ik door school hier zo min mogelijk ben! Ik doe alleen zo tegen de bendiendes hoor.' Hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Maak je geen zorgen. Mijn vader is niet zo. Mijn vrouwe.' Hij lachte opnieuw.
|
|
|
|
Post by Madjic on Aug 26, 2007 22:04:10 GMT 2
Carmen glimlachte nerveus. "Je vriendin, Carmen, zelfs mijn roosje vind ik best! Maar dat Vrouwe?"Ze schudde haar hoofd. "Alsjeblieft niet doen."
Ze gaf hem een kus. "Ik ben blij dat ze op school niet zo doet, want het is... niet jou."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Aug 26, 2007 22:09:53 GMT 2
Miquel barstte in alchen uit. 'Die mensen kennen het woord 'vriendin' niet. Je hebt kennis, verloofde en vrowue. Alles wat ertussen zit is onbekend. Je bent meer dan een kennis en een verloofde ben je ook niet. Vrouwe leek me wel de beste benaming voor je. Geen zorgen. Het is alleen om die pinquins ff duidelijk te maken waar ze mee te maken hebben.'
Hij zoende haar en nam haar mee naar de serre. Het was een verlichtte ruimte. Er stonden tien verschillende planten en prachtige blomene in vazen. Een grote tafel stond aan de zijkant en een klein salon tafeltje werd omringd door zachte sofa's. Miquel nam haar daar mee naartoe. 'ik verwacht dat we zo wel begroet zullen worden. Maar door wie.. dat is de vraag.' Hij naam plaats op een van de sofa's.
|
|
|
|
Post by Madjic on Aug 26, 2007 22:15:51 GMT 2
Carmen pakte met een hand haar andere bovenarm en keek een beetje onzeker en ongemakkelijk rond. "Geruststellend." Mompelde ze en bekeek de bloemen. "Ik zou mijn vader hier wel eens willen neer zetten." Ze zag voor zich hoe hij schreeuwend weg zou rennen.
Ze keek weer naar Miquel en ging naast hem zitten. "Het is hier prachtig."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Aug 26, 2007 22:22:37 GMT 2
Miquel glimlachte flauwtjes. 'Ik vind het allemaal veel te qitcherig. Mijn vader is veel te fanatiek. ik hou er absoluut niet van. Tyra wel. Ze vind het het mooi. Bah.'
Hij glimlachte. 'Je moet niet zo onzeker zijn liefje. Het is echt wel in orde. Ik heb je al gezegd, bij ons kennen we alleen trouwen. Natuurlijk maakt dat verder niet uit. Jij en ik weten dat we gewoon vriend en vriendin zijn. Laat ze toch denken wat ze willen.'
Uit eht niks verschenen er twee flessen. In de een zat een dure drank, beige van kleur. in de ander sap van de granaatappel. Miquel pakte pakte een van de glazen die verschenen en bewoog uitnodigend naar Carmen. 'Wil je?'vroeg hij.
|
|
|
|
Post by Madjic on Aug 26, 2007 22:31:09 GMT 2
Carmen haalde diep adem. "Ja, is goed." Miquel had gelijk, ze moest eens ontspannen. Dat was alleen zo verschikkelijk moeilijk!
"Ik hoop gewoon dat ik... wet ik veel, aan hun verwachtingen voldoe ofzo."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 24, 2007 22:07:35 GMT 2
Miquel lachte. 'Dat zal moelijk worden. Mijn stiefmoeder is nog nooit ergens tevreden mee geweest, laat staan met mij of wat ik meebreng.'
Hij knipoogde naar haar en schonk haar een klein laagje met de beige drank in en vulde het met granaatappelsap. Zijn eigen glas deed hij half om half.
'Om mijn vader hoef je je niet druk te maken,'ging hij verder. 'Hij is eigenlijk altijd wel tevreden. Late we hem echter de speld maar achterwegen laten. Ik weet niet hoe hij daar op zal reageren.'
Hij leunde achterover, legde zijn benen over elkaar en draaide zijn glas rond. Hij zag er echt uit als een prins, ouder dan zijn zestien jaar. 'We merken het wel.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Sept 24, 2007 22:12:03 GMT 2
Carmen nam een klein slokje. "Ikheb de spelt wel bij." Mompelde ze toen. "Ik zal gewoon mijn best doen." Ze keek Miquel aan. "Meer kan ik eigenlijk ook niet." Ze glimlachte zwak.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 24, 2007 22:18:22 GMT 2
Miquel lachte. 'Je hoeft helemaal je best neit de doen. Je hoeft alleen maar jezelf te zijn. Dat is genoeg voor mij, dus zal het voor hun ook ge...' De rest werd gesmoord door een kusse dat tegen zijn hoofd aan vloog. Van achter Carmen leunde een jongen emt lang zwart haar op de rugleuning. Hij staarde Miquel lachend aan, toen het kussen wegzakte.
'Alles goed met mijn kleine broertje?' vroeg de jongen.
Miquel klopte zijn kleding af en wierp de jongen een venijnige blik toe.
'Prima hoor. Dankje.'
'De jongen lachte ahrdop. 'Ach, ijdeltuit. Vertel, wie is deze schoonheid hier?'
De jongen richtte zich tot Carmen en glimalchte naar haar, met ogen, nog deonkerder dan die van miquel, maar met het stijle haar van Tyra.
|
|
|
|
Post by Madjic on Sept 24, 2007 22:25:04 GMT 2
Carmen hield haar adem in en keek naar de jongen. Ze keek weer naar Miquel met een blik die om hulp smeekte.
Ze dwong zichzelf diep adem te halen en stond toen op. "Carmen Rose Loir." Zei ze met een bevende stem.
|
|
