|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 1:15:02 GMT 2
Miquel zuchte diep. 'Ik ben druk bezig met je zelfverzekerder te maken. Het geeft niet dat dat neit meteen lukt. Je was ook mijn.. tweede of derde. Ik ben niet bedreven hierin. Elke keer weer was ik onzeker, omdat ik me bij hen neit veilig voelde. Misschien kom ik nu zo professioneel over, maar dat komt alleen door jou. Je geeft me eht gevoel dat ik de wereld aankan! Dat er niks fout kan gaan.'
Hij streelde haar zacht en wensde dat hij haar kon laten voelen wat hij voelde, haar kon laten zien wat hij zag.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 14:06:36 GMT 2
"Dat is bij mij ook wel zo.... maar dan pas als het moment daar is. Als we het er alleen overhebben dan weet ik niet wat ik moet doen of zeggen. Dan weet ik niet wat er dan gaat gebeuren." Carmen keek naar de deur om Miquel niet aanhoeven te kijken. Ze wilde niet dat hij dacht dat ze er niet van genoot of het niet wilde.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 14:37:47 GMT 2
Miquel glimlachte naar haar en streelde haar gezicht. 'Soms lijk je te vergeten dat ik wel wat van jou afweet inmiddels. Ik weet dat je het moeilijk vind om erover te praten. ik doe het je aan, om twee redenen De eerste, omdat ik hoop dat het dan steeds makkelijker voor je wordt om erover te praten en in de tweede plaats zodat je weet dat het veilig is om dit soort dingen met me te bespreken. dat je je er niet voor hoeft te schamen of onzeker over te voelen. Ik zei al, ik doe niks wat jij niet wil. Als jij het niet wil doen, dan maakt het voor mij niet uit. Ik wil jou bij me hebben,. dat andere is fin, maar niet het belangrijkste.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 14:49:44 GMT 2
Carmen kreunde en kroop op zijn schoot (ik weet niet meer hoe ze zitten XD). "Weet ik. Maar het is gewoon zo vreemd! Je bent al mijn eerste 'echte' vriendje en dan dit er nog bij is bizar. Prettig, maar bizar.
En ik voel me veilig bij je, veiliger dan waar dan ook. Maar ik ben gewend niet te veel te kunnen zeggen omdsat ik dan wist dat mijn ouders het konden horen." Onwillekeurig legde ze haar hand op haar arm, precies op de plek waar in camouflage het nog vage teken van Loir getatouert stond.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 15:01:09 GMT 2
Miquel legde zijn hand op de haren en gaf er een kneepje in.
'Dat weet ik toch, mijn roosje. Dat is eht nou juist. Ik probeer je langzaam amar zeker te laten wennen aan een leven waarin je het wel kan! Ik ebdoel.. misschien ben ik nu maar je vriendje, maar op een dag hem je een man die je gelukkig zal maken.'
Bij die gedachte schoten en hodenrden gevoelens en gedcahtes door hem heen. Zou hij die man zijn? Zou het een andere man zijn? Zou hij overleven in eenw ereld zonder Carmen die met een adnere man ging?
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 15:08:24 GMT 2
"Ik wil helemaal niemand anders dan jou." Zei ze acht en een beetje mokkend. Ze bleef een beetje ineens gedoken zitten, alsof Miquel een heerlijke stoel was.
"Alleen omdat ik het heir al heb gedaan weet ik dat het kan... toen we het die eerste keer deden wist al dat het kon. Maar als dat moment er nog niet is vergeet ik dat het kan."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 24, 2008 15:20:10 GMT 2
Miquel knikte en sleog zijn armen stevig om haar heen.
'Dat maakt toch niet uit? Je leert wel te ontspannen. Misschien dat deze vakantie ook al zou helpen. Misschien dat je van deze vrijheid al leert om gelukkig samen te ijn en gewoon te zegen en denken en voelen wat je wil.'
Eigenlijk was dat het leifste wat hij wilde, dat ze zich zou durven te uiten. Dat ze nooit meer bang hoefde te zijn.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 15:25:26 GMT 2
"Ik durf ook wel te zeggen wat ik wil en denk, alleen niet over dat ene onderwerp." Ze glimlacht zwak terwijl ze haar hoofd oprichtte en hem aankeek.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 26, 2008 15:17:32 GMT 2
Miquel lachte. 'Komt nog wel. Ooit op een dag, als je weet dat alles veilig is bij mij.'
Hij rekte zich uit. 'Maar als je levier neit hebt dat ik erover praat, dan zal i kdat wel niet doen.'
Hij gaapte lui. Die vakantie zou heerlijk worden.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 28, 2008 0:32:56 GMT 2
"Dank je." Zei Carmen glimlachend en oprecht dankbaar. Haar hoofd ruste op Miquels schouder, een ontzettend lekkere houding nam ze zo aan... vond ze.
"Maar zoals ik al zei, zodra het moment daar is dan ben ik niet meer bang. Dus wie weet wat er gebeurd." Fluisterde ze en sloot haar ogen.
|
|
