|
Post by greenlightning on Sept 25, 2007 19:24:37 GMT 2
Miquel volgde haar bewegingen met haar ogen en glimlachte leifdevol. 'Jij bent zoveel mooier dan al die vrowuen bij elkaar. Ik heb liever jou in mijn gedahte, dan al die vrowuen aande muur. Wauw, het voelt alsof ik in die tijd emt jou opeens een stuk volwassener ben geworden..' Hij stond verstelt van zichzelf. Was dat neit precies wat Michael tegen hem had gezegd? Hij schudde zijn hoofd en liep naar zijn eigen kast toe. Hij schoof een la open, twee meter in de lengte en een meter in de breedte en zocht naar zijn favorite broek. Hij gooide nonchalant kelren over zijn schouder heen tot hij uiteindelijk de broek vond. Een lange, met zachte bruine voering. De broek zelf was rood, met zeven zwarte zakken.
|
|
|
Post by Madjic on Sept 25, 2007 20:36:53 GMT 2
Carmen lachte. "Ik denk ook niet dat je eerder een vriendin hebt gehad met een gestoord broertje, gestoorde ouders en met een goede vriend die vreemd doet." Ze keek hem even aan en trok haar schoenen en broek toen uit. "Moet je zelf je eigen bende opruimen of doet iemand anders dat voor je?" Ze deed het jurkje aan en streek de stof glad. "En hoe staat ie?" Ze draaide een keer om haar as.
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 25, 2007 21:06:48 GMT 2
Miquel keek op en zijn mond zakte open. 'Het is dat we zo moeten eten...' mompelde hij. Hij schudde zijn hoofd. 'Wat denk je zelf? ik breng niet eens mijn eigen tas naar me kamer. Ik hang neit eens mijn eigen jas op! Denk je dan echt dat ik mijn eigen troep opruim? Wees blij dat je nooit in de jongensslaapzaal bent geweest! Mijn bed was niet eens meer zichtbaar! Ik sliep op een ebrg kleren!' Hij lachte hardop en zocht verder naar zijn perfecte zwarte shirt en rode vest met v hals en capuchon. Met een triomfantelijke kreet trok hij ze uit de lade, kleedde zch uit en toen weer aan.
|
|
|
Post by Madjic on Sept 25, 2007 21:12:04 GMT 2
Terwijl Miquel zich omkleedde ging Carmen even op zijn bed zitten. "Luiwammes." Mompelde ze grijnzend. Bijde gedachte aan de bediendes bij haar thuis en dat ze toch haar eigen zooi moest opruimen, werd ze een beetje boos. Maar die boosheid verdween snel weer. "Mooi combi." Zei ze en bekeek Miquel. "Rood bij rood." Het viel haar nu pas op dat ze allebei rood droegen.
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 25, 2007 21:31:09 GMT 2
Miquel knipoogde. 'het is de kleur van mij en me zus. Jij hoort nu ook bij ons, dus het kunnen net zo goed jouw kleuren zin. daarbij, is roood ook nog eens van Grofoendor, dus dubbel goed. Kom op, mijne vrowue, of wil je ook nog even adnere schoenen? Die zoek je dan maar lekker zelf, daar kom ik neit aan.' Hij zuchtte diep. Schoenen.. nee... de kwelling.. de horor... de schoenen!
|
|
|
Post by Madjic on Sept 25, 2007 21:47:49 GMT 2
Carmen schudde haar hoofd. "Nee, ik heb een beter idee." Ze pakte haar toverstok uit de zak van haar broek en wees op haar schoenen. Ze veranderde in twee zomerse schoenen. "Zo." Zei ze glimlachent en deed ze aan. "Klaar!" Zei ze triomfantelijk en keek Miquel gelukkig aan.
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 25, 2007 23:48:51 GMT 2
Miquel alchte. 'Zo, slim hoor. Nou, ik jat gewoon wat schoenen beneden. Boeit me neit welke. Ze zijn toch bijna allemaal zwart.' Hij zoende haar hand en nam haar mee naar bednen. Ondertussen knikte hij veelbetekend naar een dienstmeisje die met een zucht de taak aanvaardde. Miquel grijsnde naar Carmen. 'heelijk al dat personeel.'
|
|
|
Post by Madjic on Sept 25, 2007 23:56:30 GMT 2
Carmen grinnikte. "En nu mag zij jou kamer opruimen? Arm meisje." Lachte ze. "Is er trouwens nog iets wat ik moet weten over het eten? Bepaalde gewoontes ofzo?"
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 26, 2007 0:08:47 GMT 2
Miquel dacht na. 'Nee, denk het niet. We eten gewoon. Als die feeks naar je kijkt moet je haar gewoon negeren. Of als een beest gaan eten. Er zijn geen voorwaarden. De enige die zeiken dat is Junior en die feeks. Beiden kan je gewoon negeren. Zodra je me broertjes ziet eten snap je eht wel. En al die chique taal, het is allemaal maar toneel. Dus wees niet onder de indruk.'
|
|
|
Post by Madjic on Sept 26, 2007 0:12:27 GMT 2
Carmen beet even op haar lip, maar rechte haar rug toen. "Nou... kom maar op!" Lachte ze. "Ik ben verschikkelijk goed in familie negeren, even niet meegerekend dat het nu niet mijn eigen familie is. Maar ja, ze zullen we niet zo veel verschikkel met mijn moeder en broertje."
|
|