|
|
Post by \\ Jess' on Dec 22, 2007 23:17:49 GMT 2
Ace had een arm om Tatyanna heen geslagen. "LIeverd, je bent nu van mij" Hij wou een kus op haar mond drukken. maar kreeg al een slag in zijn gezicht. "Laat me met rust!" Ze duwde hem weg. "Ik heb geen behoefte aan jou, je werkt me op mijn zenuwen. Stomme idioot!" Ze duwde hem nog harder weg en liep met grote passen weg. "Tatjee!" Riep hij en bleef daar staan. Tatyanna meost bijna weer huilen. En verborg zich in een rozenstruik. Waarom maakte iedereen het haar zo moelijk?
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 23, 2007 15:20:34 GMT 2
Rustig slenterde Alex door het rozenperk, bekeek af en toe een roos die bedekt was met een klein wit laagje maar hield zich stil toen hij iets hoorde. Hij zag iemand die hij niet kende, maar het andere persoon die wegliep herkende hij van het meer. Eerst besloot hij niets te vragen en gewoon rustig door te lopen tot hij langs de rozenstruik liep waar Tatyanna zich in had verborgen. Alex wist niet waar ze was en was niet van plan naar haar te zoeken tot hij een roos plukte. Daar zat hij haar zitten. "Ehm..is het niet pijnlijk bij die doorns?" Het ging hem eigenlijk niet aan wat ze daar deed, maar toch hij vroeg het.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 23, 2007 15:27:29 GMT 2
Ze staarde boos voor zich uit. En keek op toen ze een vraag kreeg. Door de struik keek ze naar een jongen. Die ze maar vaag herkende. "Wat beoit het mij nou, als ik maar weg van hem ben" Ze knikte naar achter met haar hoofd. Doelend op Ace. "Maar het zit hier best comfortabel" Ze grijnsde zwakjes. "Er is plaat sover" Zei ze, een hint eigenlijk.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 23, 2007 15:30:39 GMT 2
"Zal ik er maar bij komen zitten voordat hij vraagt waarom ik tegen een struik praat?" vroeg Alex terwijl hij glimlachtte. Hij keek over zijn schouder naar Ace en liet de roos die hij in zijn handen had op de grond vallen, het bleef liggen met een beetje sneeuw dat omhoog was gesprongen toen de roos de grond raakte.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 23, 2007 15:35:30 GMT 2
Ace had zijn hoofd geschud en had zich omgedraaid. Meiden, die konden afentoe zo vreemd zijn. Tatyanna knikte. "Als je dat wilt. Struikprater" Ze grijnsde en trok haar benen op. Ze schoof iets op zodat hij erbij kon komen. "Het is hier wel mooi, net zoals de bomen. De winter is gewoon rpachtig" Gaf ze toe. Ze keek even naar Alex.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 23, 2007 15:42:53 GMT 2
Alex stapte met een snelle beweging de rozenstruik in en ging naast Tatyanna zitten. "De winter maakt alles zo prachtig, daar heb je gelijk in" Hij glimlachtte eventjes en veegde de sneeuw die op hem was gevallen van zijn kleren, hij had het niet koud ookal droeg hij een gewone zwarte trui en een spijkerbroek. Normaal zou je verwachten dat iemand ook nog een jas aan trok. "Maar vertel eens, ik heb het idee dat je ergens ontzettend mee zit"
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 23, 2007 15:47:03 GMT 2
Ze streek wat haar naar achter en keek naar hem. Daarna haalde ze diep adem. "Nou, ik wil je niet met mijn probleem opschepen. Maar mijn vriendje heeft het uitgemaakt. En blijft in Griekenland voor altijd denk ik. Daar zit ik mee. En iedereen maakt het me moeilijk, zoals die jongen net" Ze zuchtte nu. Elke keer als ze het zei en eraan dacht, kreeg ze een pijn in haar hart. Ze wist er niet mee om te gaan, omdat ze nog ontzettend van hem hield.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 23, 2007 16:18:48 GMT 2
"heeft hij het uitgemaakt enkel omdat hij in griekenland blijft of is daar een andere reden voor?' vroeg Alex zachtjes. Iemand maakte het niet zomaar uit of als hij ook maar ergens bleef, je zou mekaar kunnen bezoeken maar er was geen echte band weer als het zo ging. Hij vondt het rot voor haar. "Sommige mensen weten niet wat ze doen, misschien blijft hij niet voor eeuwig"
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 23, 2007 16:37:53 GMT 2
"Ik weet de rede niet, mar hij houdt van me. Dat voel ik" Ze beet zachtjes op haar onderlip. Nee, de rede wist ze niet. Dat vond ze jammer. Maar hij zou het inderdaad niet zomaar uitmaken. "Nee, maar daarvoor is mens zijn. En ik neem het hem niet kwalijk." Zei ze zachtjes. Ze rweef over haar benen. "Ben jij ooit weleens verliefd geweest?" Ze keek hem vragend aan.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Dec 23, 2007 16:40:57 GMT 2
Alex knikte "Een keertje, maar alles loopt altijd verkeerd af bij mij, een vriendschap verknalt omdat ik wou helpen en nu heb ik zeg maar niemand, behalve Shinami als een goede vriendin" Hij zuchtte eventjes maar glimlachtte toen "Als hij geen reden heeft gezegt dat houdt hij nog steeds van je, maar hij vindt het moeilijk omdat hij daar blijft, i think.."
|
|
