|
|
Post by Lisa .. on May 24, 2007 7:46:30 GMT 2
Lili liep wat over een van de zandpaden, haar schooltas bungelde wat over haar schouder. Met een lichte glimlach keek ze voor zich uit. De zonnestralen prikte in haar gezicht en verwarmde haar lichaam. Ze had even behoefte aan zon, dat gaf haar positieve energie. Rustig liep ze verder, genietend van het mooie weer.
Meera rende een van de paden op. Ze voelde een agressie opkomen en was daarom de school even uitgevlucht. Normaal wist ze niet van tevoren wanneer ze er last van zou hebben, deze keer wel. Ze schaamde zich er eigenlijk voor en wilde niet dat mensen het zouden zien of meemaken. Ze rende verder, zette wat meer vaart in en zocht met haar ogen naar een boom of iets dergelijks.
Niet lang daarna stopte ze met rennen en verstopte zich achter een boom. Het eerste wat ze zag liggen waren enkele stenen. Ze raapte er een aantal op en gooide deze ver weg. Haar handen trilde en ze moest iets slaan, het maakte niet uit wat. Of haar handen pijn zouden doen kon haar niks schelen. Ze balde een hand tot een vuist en sloeg tegen een vrij grote boom aan. Er gebeurde niks mee en Meera liet zich tegen de boom aan zakken. Ze voelde zich zo zwak, schuldig en ... Met die gedachte bleef ze zitten
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 24, 2007 14:19:46 GMT 2
Draconic liep op zijn gemak richting de plaats waar hij had afgesproken. Hij zou zijn vrienden van de platenmaatschappij ontmoeten, zoals hij had beloofd. Hij had er veel zin in. Die jongens spoorden echt niet. Ze waren te grappig. Leuk om ze weer te zien.
Shirie sloop stil als een kat achter de blonde jongen aan. Haar bruine haren waaiden alle aknten op, maar het kon haar neit schelen. Ze rende van boom naar boom. Hij zou haar niet zien. Daar zou ze voor zorgen!
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 25, 2007 7:01:07 GMT 2
Meera ademhaalde weer op een vrij normaal tempo. Ze was weer rustig, de agressie die opkwam was, gelukkig, verdwenen. Ze haatte het, deze keer viel het mee, ze kon voorkomen dat er iemand of iets belangrijks slachtoffer werd. Dat was wel eens anders geweest. Ze kan zichzelf nog niet vergeven dat ze haar zus ooit geslagen had. Die zei later wel dat ze het begreep, maar de schuld verdween niet. Even sloot Meera haar ogen. Na een zucht stond ze op en liep het zandpad weer op. Met haar blik op de grond gewend liep ze een kant van het pad op, niet besefend welke kant het was.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 25, 2007 14:31:07 GMT 2
In een rustig tempo liep Chloë over de zandpaden. Ze had even vrij, en genoot van het mooie weer. De wind deed haar gitzwarte haren opwaaien, en een gelukzalige zucht ontsnapte uit haar mond. Ze keek even op naar de hemel, en richtte haar aandacht daarna weer voor zich. Ze zag Meera tegen een boom aanzitten, en vroeg zich af wat haar mede-Zwadderaar daar deed. Ze liep richting Meera, maar ging niet meteen op haar af.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 25, 2007 16:09:33 GMT 2
Draconic hoorde voestappen en stopte. Hij draaide zich om en zag Chloë en toen Meera. Een grijns verspreidde zich over zijn gezicht. Dat kwam mooi uit! Dan kon hij haar meteen aan zijn vriednen voorstellen. Dat scheelde tijd. Hij liep op zijn gemak naar zijn vriendin toe, hopend haar te kunnen verrassen.
Shirie stopte achter een boom en keek toe. Ze stond erg dicht bij het zwaderich meisje, maar wist dat ze onzichtbaar was, ook voor de ogen van de andere twee die langzaam dichterbij kwamen. Ze zou meoten wachten...
|
|
|
|
Post by Krista - on May 25, 2007 17:44:43 GMT 2
Florian slenterde ook op de vergane paden. Hij was zich aan het vervelen maar dat gevoel ging weg toen hij Draconic zag. "Draconic!!" schreeuwde hij plotseling hard met een brede grijns op zijn gezicht, en zijn armen wijd. Je zou denken dat hij had geleerd van de vele vervloekingen die al door de zwadderaars op hem werden gevuurd, maar dat was juist niet zo. Het werd nog meer een uitdaging.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 25, 2007 18:50:17 GMT 2
Draconic sloot zijn ogen, balde zijn vuisten en draaide zich tergend langzaam om. Nee, niet hij!
Shirie hield haar adem in. Nee! Hij moest niet wagen aan Florian te zitten. Ze zou hem vervloeken tot er niks van hem overbleef!
Draconic snoof. 'Wat moet jij nou weer? Rot op dreuzellover.' Hij wierp hem een walgende blik toe en wilde zich weer omdraaien. Hij had nu andere dingen te doen.
|
|
|
|
Post by Merel on May 25, 2007 19:25:06 GMT 2
Rachanna kwam aangelopen. Ze zuchte toen ze Florian zag. Niet hij weer! Ze vond hem zo irritant! Toen ze verder liep zag ze ook Meera, Chloë en Draconic. "Hey allemaal!" Zei ze. Toen keek ze naar Meera, die er nogal verslagen bij zat. "Wat is er?"Vroeg ze. Ze ging naast Draco staan en gaf hem een zoen.
Steve was gewoon wat rond aan het lopen. Hij was opweg naar.. ERgens. Hij wist het zelf niet precies. Na een tijdje gewandeld te hebben zag hij een groepje Zwadderaars, en Florian. Die gek werkte zich ook altijd in de nesten. Hij zuchte. Toen hij verder liep zag hij Shirie staan, verscholen. Het liefst wou hij rechtomkeer maken. Hij vond haar wel leuk, maar durfde haar niet zo goed aan te spreken. Tegen zij gevoel in liep hij toch rustig verder.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 25, 2007 19:47:57 GMT 2
"Vreemd he?" zei Florian koel terwijl hij voor Draconic bleef staan "Misschien komt het ook omdat.." hij deed alsof hij diep nadacht "Ik een modderbloedje ben? hmm?".
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 25, 2007 20:03:30 GMT 2
Shirie zag Steve, bedacht zich niet, sprong op, pakte hem vast en trok hem mee achter de boom waar ze zich verschool. 'Volgens mij is dat vragen om problemen, mop,' zei ze tegen hem.
Draconic haalde zijn schoduers op. 'Niet nieuw. Bijna lle Griffoendors zijn modderbloedjes. Alsnog, ik heb geen tijd en geen zin in jou. Ga weg wil je, je verveelt me.'
Hij gaf Rachanna een kus terug en pakte haar hand. 'Kom, we gaan Meera verrassen. Ik heb een cadeautje voor haar.'
|
|
