|
|
Post by Merel on May 26, 2007 18:23:06 GMT 2
(sorry alin, dacht dat je je toverstok had getrokken xD )
Rachanna keek naar Charlotte. "Begin je nu in te zien dat je niet kúnt winnen? Rot nou dus maar even lekker op." ZEi ze en keek haar aan. Daarna keek ze even om zich heen. Ze zag dat Meera een beetje weg begon te zakken. Ze hield haar toverstok nogsteeds op Charlotte, voor het geval dat. "Wat is er Meera, Gaat alles wel goed?" Vroeg ze op heel andere toon en keek een beetje bezorgd naar haar vriendin.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 26, 2007 18:36:23 GMT 2
Meera knipperde even met haar ogen en hoorde Rachanna's vraag vaag. De bedoeling van de vraag wist ze, maar ze had maar enkele woorden verstaan. Ze knikte kort even en met veel moeite zei ze:'Ja, er is niks.' Het klonk zacht en krachtloos, maar ze kon er niks aan doen, ze wist niet wat het was.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 26, 2007 18:39:57 GMT 2
"En nou beginnen we gemeen te worden he?" zei Florian brutaal tegen Rachanna en Draconic. "Zo maar hulpeloze modderbloedjes en griffoendors pesten, je zou bijna zeggen dat je een dooddoener was Malfoy"
|
|
|
|
Post by Merel on May 26, 2007 18:54:55 GMT 2
Rachanna werd echt pissig. Die Florian bleef een grote bek houden. "Gommibommi" zei ze en wees met haar toverstok op Florian die als een bom weg schoot in de richting van een van de bomen. "Hulpeloos? Als je Hulpeloos was vroeg je om genade, en hield je die grotebek van je. Maar je kunt je nog bedenken hoor." Zei ze met een flauwe grijns. Ze richte nu haar toverstok op Charlotte "Ook een vliegtochtje maken?" Vroeg ze gemeen.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 26, 2007 19:35:42 GMT 2
Florian voelde de spreuk met een enorme kracht in zijn maag komen, en vloog twee meter over het gazon en kwam uiteindelijk neer op het gras. Hij rochelde even, sprong overeind en trok nu ook zijn toverstok. Meestal hield hij het niet op tovergeweld, en hield het op zijn taal, maar soms konden mensen ook te ver gaan. En dat had Rachanna net gedaan.
|
|
|
|
Post by Merel on May 26, 2007 19:38:46 GMT 2
Rachanna keek naar Florian. "Achgut. Kijk nou toch. Hij denkt dat hij met met z'n stokje kan verslaan." zei ze schaapachtig. Hij kon het proberen als hij wou, Maar ze wist zeker dat ze veel meer spreuken kende dan dat hij ooit zal leren. Er verscheen een gemene glimlach op haargezicht. "Probeer het dan? Zou ik zeggen." EN ze keek naar Florian.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 26, 2007 21:36:27 GMT 2
'Als ik een dooddoener was, dan had ik je allang vermoord. Niemand die het weet. Iedereen die het ziet en me zou verrraadden zou ik erbij vermoorden, toch? Ik ben heel serieus, rot op, of ik zal zorgen dat je er spijt van krijgt. Ik kom te laat voor mijn afspraak, jij verknalt mijn tijd met mijn leifje en je verknalt mijn verrassing voor Meera!'Hij begon nu echt boos te worden. Hij trok zijn toverstok en richtte die op Florian. Nog een woord...
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 26, 2007 22:53:22 GMT 2
Meera hoorde de laatse woorden weer goed, haar beeld draaide niet meer. Ze hoorde,zag en voelde zich weer normaal op een beetje misselijkheid na. Ze stond op en keek iedereen even aan.'Als je iemand wilt irriteren, verveel dan maar een van je mede huffelpuffers of weet ik veel, maar niet ons. Zoek een eerstejaars of weet ik maar ga gewoon weg!' zei Meera tegen Florian. De laatste woorden kwamen schreeuwend eruit en Meera stapte naar achter en ademde een enkele keer diep in en uit.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 26, 2007 23:17:06 GMT 2
Draconic liet zijn stok een beetje zakken, liet zijn blik gaan over Meera, toen weer over Florian en toen weer over Meera. Toen liet hij zijn toverstok helemaal zakken en rende naar Meera toe. Hij pakte haar stevig vast e odnersteunde haar. Ze zag er wat zakjes uit. Een neiuwe vlaag van woede gierde door hem heen. 'Genoeg,' gromde hij. 'Dispirimentus!' Een oaarse straal schoot op Florian af en raakte hem frontaal op zijn borst. De srpeuk zou hem voor minstends tien seconden de adem benemen. Dat moest wel, minstends.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 26, 2007 23:22:23 GMT 2
Meera stond nog niet helemaal vast, maar dankzij Draconic ging het wel aardig. Ze leunde half op hem en ze voelde het vage lege gevoel langzaam wegvloeien. Haar blik keek dankbaar naar Draconic en daarna verstrakte haar uitdrukking terwijl ze naar Florian keek. Ze had zelf geen fut om een spreuk, wat voor soort dan ook, af te vuren. Ze sloeg even een arm om hem heen om voor beter evenwicht te zorgen.
|
|
