|
|
Post by » Aline. on May 28, 2007 14:50:40 GMT 2
'Echt?' vroeg Charlotte lichtelijk ongelovig. Ze zette een paar stappen achteruit toen Shirie de toverstok op Florians borst zette. Ze draaide haar hoofd een kwartslag en zag Draconic aankomen. Ze wist dat het niet slim was nu ze geen toverstok had, maar hij stond ook zo dichtbij haar. Haar vuist suisde door de lucht richting Draconic voordat ze zelf precies door had wat ze aan het doen was.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 28, 2007 14:56:00 GMT 2
Draconic deed verschrikt een stap achteruit. Hij voelde de vuist langs zijn gezicht gaan. Zijn wode was opslag weg en maakte plaats voor verbijstering. hij was net ijna geslagen door een meisje? En hoe boos ze keek.. zou het waarschijnlijk nog pijn gedaan hebben ook...
'Rot op Malfoy! Anders laat ik je weggaan en dat is neit presttig!'
Shirie gromde meer dan ze sprak. Ze zag goedkeurend hoe de bloedingen stopte en zelfs al genazen. Ze keek langzaam op, haar ogen waren geel. Het lichte bruin had plaats gemaakt voor een meer dierlijke kleur.
Draconic deed opnieuw een stap achteruit. Nee, niet weer! Deze blik kende hij. De laatste keer dat hij dat ahd gezien was hij met een bloedneus, een gescheurde lip en een gebroken arm naar zijn ouders gerend. Hij keek even naar Charlotte, snoof en liep achteruit. 'Ik had toch al geen zin in jullie. Laat ons dan ook met rust. En als je nog een keer met je poten aan me vriensin zit, dan breek ik ze!'Dat laatste schreeuwde hij tgen Florian en toen liep hij weg, sneller dan hij eigen had gewilt.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 28, 2007 15:08:02 GMT 2
Charlotte vloekte. Waarom moest hij nou weer ontwijken? Het leek haar zo geweldig om hem een bloedneus te slaan, of in ieder geval te raken. Ze keek om naar Shirie, maar draaide haar hoofd meteen weer naar Draconic. Toen hij wegrende, had ze sterk de neiging om een voet uit te steken, zodat hij zou struikelen. Maar ze was al te laat. Hij stoof er vandoor, en Charlotte wist zeker dat als hij een hond was geweest, hij zijn staart tussen zijn poten had gehad. 'Mooi zo, rot maar op! En neem die vrienden van je mee! Opgeruimd staat netjes!' schreeuwde Charlotte hem achterna.
Chloë keek Draconic na. Ze wist niet wat haar andere vrienden zouden doen, maar zij was hier wel uitgekeken. Ze draaide zich om en liep op haar dooie gemakje achter Draconic aan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 28, 2007 15:11:36 GMT 2
Shirie snoof opnieuw. Haar ademhaling was snel en diep. Ze balde har enen vuist zo ahrd dat de knokkels wit werden. Met de andere hield ze toverstok ontspannen tegen Florians borst. Hij moest volledig genezen zijn. Ze hoopte dat ze dat kon... Ze ahd dit nog nooit gedaan bij iemand adners en zeker niet bij zo'n erge verwonding over zijn hele lijf...
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 28, 2007 15:20:37 GMT 2
'Is het... voorbij?' vroeg Charlotte voorzichtig aan Shirie, ze wilde haar niet al te veel storen. Ondertussen knielde ze naast haar en keek Florian aan. 'Er is al hulp onderweg, dus mocht het niet geheel lukken...' probeerde Charlotte Shirie gerust te stellen. Ze keek Shirie even aan, glimlachte vaag, en keek daarna weer naar Florian.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 28, 2007 15:33:07 GMT 2
Meera was opgestaan na de poging van Charlotte om Draconic te slaan. Minachtend keek ze naar het stel rond Florian. Samen met de andere Zwadderaars liep ze weg, ze voelde zich al wat beter. Zeker dan net na haar woedeaanval. Met een simpele spreuk liet ze de stoel waar ze op gezeten had verdwijnen in het niets. Ze schonk de achterblijvende geen aandacht en met een zwakke glimlach liep ze mee.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 28, 2007 15:33:45 GMT 2
'Het komt wel goed,'zei Shirie en ze bestudeerde Florians huid. Het leeke cht gped te werken. Ze haalde diep adem en zuchtet toen opgelucht. Ze trok de toverstok weer van hem af en stopte die were in haar achterzak. 'Nu is hij wel in orde. Eigenlijk zoude we ook die andere wonden moeten genezen... maar hoe kon hij nou toch zo stom zijn om ruzie te zoeken emt ee hele groep Zwaderaars? Dan vraag je toch om problemen?'
En zeker met Malfoy, dacht ze erachteraan. Ze kedne hem van vroeger, maar had de jongen nooit gemogen.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 28, 2007 15:56:58 GMT 2
'Ja... Maar als je hem wat beter kent, weet je dat hij zich nooit kan inhouden bij Zwadderaars,' zei Charlotte. Ze had nog bijna nooit meegemaakt dat Florian Zwadderaars liet voor wat ze waren als ze weer eens een aanvaring hadden, en verwachtte eigenlijk ook niet dat ooit mee te maken.
|
|
|
|
Post by Merel on May 28, 2007 16:54:27 GMT 2
(was Rachanna nou geraakt?)
Steve had alles vanachter de boom bekeken. Hij was niet iemand die snel toesloeg, maar hij had alwel zijn toverstok naar hem toegetoverd, voor het geval dat. Hij zag dat de Zwadderaars ermee kapte en hij zuchte een beetje van verlichting. Hij stapte achter de boom vandaan, en merkte dat Rachanna nogsteeds Charlotte haar toverstok had. "Accio Toverstok." En hij vind de toverstok van CHarlotte op. "Alsjeblieft, die is van jou geloof ik." Zei hij en rijkte hem aan Charlotte aan.
(voor als Rachanna niet vervloekt is:)
Rachanna had met verbijstering staan kijken. De vloek had ze niet aan zien komen, en Draconic al helemaal niet. Het gevecht daarna was niet helemaal tot haar doorgedrongen. Ze merkte pas weer iets toen de Toverstok van Charlotte uit haar hand schoot. Nog een beetje verbaasd liep ze achter de andere aan.
|
|
|
|
Post by » Aline. on May 28, 2007 16:58:13 GMT 2
Charlotte keek op en zag Steve. Haar blik gleed af naar zijn hand, waar haar toverstok in prijkte. 'Hé, bedankt!' zei ze, terwijl ze haar toverstok van hem aanpakte. Ze had zich geen seconde meer zorgen gemaakt om haar toverstok, en was al bijna vergeten dat Rachanna die nog steeds in haar bezit had.
|
|
