|
|
Post by \\ Jess' on Jul 10, 2007 17:04:24 GMT 2
Hij legde zijn hand op haar shcouder en schudde zijn hoofd. ''Het maakt me niet uit, je bent wie je bent. Hoe je eruit ziet, waar je last van hebt. Wat je doet, wie je bent. Je blijft altijd Shirie.'' Hij keek haar aan. Hij zou voor altijd van haar houden, hoe dan ook. Het maakte hem geen flikker uit, wat anderen dachten. ''Vertel het me, ik wil het weten. Hoe dan ook, ik blijf voor altijd van je houden lieverd'' Zei hij zacht terwijl hij zacht in haar schouder kneep.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 10, 2007 22:15:00 GMT 2
Shirie rilde. Ze keek hem aan en glimlachte zwakjes. 'Als ik het je vertel, dan ben ik je kwijt. dat weet ik zeker.'
De wolf jankte. Shirie richtte haar aandacht op hem.
Jou zal ik nooit kwijtraken. Ik leef niet zonder jou.
De wolf kon niets anders dan haar gelijk geven.
Ze zuchtte diep. 'Nu kan je nog kiezen dat ik zwijg.'
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 10, 2007 22:18:19 GMT 2
Hij begon niet te twijfelen. ''Eerlijkheid, daarom blijf ik bij je'' Zei hij zacht terwijl hij haar diep in haar ogen aankeek. ''Het is niet erg, ik blijf van je houden'' Zei hij terwijl hij zijn hand op haar hart drukte.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 10, 2007 22:22:25 GMT 2
Shirie slikte. Ze boog haar hoofd en leit haar handen op zijn borst rusten. De wolf twijfelde nog erger dan zij. Zijn bestaan was geheim...
'Ik ben...'begon Shirie zacht, maar toen bedacht ze zich. 'Mijn vader is een weerwolf. ik heb zijn genen geerfd. Daarom, zit er een wolf, binnen in mij. Hij komt eruit wanneer ik hem de kans geef. Dat is bijvoorbeeld bij vollemaan zo. En de dag ervoor en de dag erna.'
Ze zuchtte. Okeej, nu wist hij... de grootste lijnen. Ze durfde hem niet aan te kijken.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 10, 2007 22:25:53 GMT 2
Hij wachte op het moment maar keek haa rverbaasd aan toen ze het zei. Hij wist niks te zeggen nu, en hij keek naar haar. Hij wist niet wat hij moest denken en hij staarde haar zonder woorden aan. ''Dat is, toch mooi'' Zei hij zacht terwijl hij zijn hand op haar wang legde en die zacht streelde. ''Daarom kom je aan die ruige trekjes'' Zei hij, plagend maar ook serieus.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 10, 2007 22:32:49 GMT 2
Shirie grinnikte zacht en keek hem aan. Ogen, bruin en licht, stralend van leifde. 'Je hebt gelijk. Ik kan, erg ruig worden al;s mensen mij en mijn wolf op de zenuwen werken.'
Even zweeg ze. Toen streek ze een pluk haar uit haar gezicht en lachte. 'Ik heb hem Spirit genoemd, als de ziel die los in mij zit. We zijn een, maar tegelijk ook twee. Ik weet het niet.'
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 10, 2007 22:38:24 GMT 2
Hij gaf haar een kus terwijl hij daarna door haar haar streek. ''Zie je nou? Ik vind het niet erg, door de liefde die ik vind, neem ik je zoals je bent'' Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd. Hij knikte en lsuiterde aandachtig. ''Spanish Spirit'' Zei hij zacht terwijl hij over haar rug streek.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 10, 2007 22:43:32 GMT 2
Shirie wilde hem zeggen dat Spirit Engels was, aangezien haar vader dat ook was, maar ze hield zich in. Spaanse ziel... jah, dat klonk wel mooi.
Ze zoende hem terug. 'Misschien dat ik dan inderdaad mijn hart aan jou kan geven. Maar..' Een steek in haar hart herinnerde haar aan Tom. Hij had haar geholpen, beschermd. Ze schudde langzaam haar hoofd. 'Ik hou van je, dat weet ik. dat voel ik. je doet mijn Spaanse bloed koken en mijn art zo hard kloppen dat het voelt alsoof ik terug ben op Cuba.' Ze keek naar de grond, maar dwong zich toen om hem aan te kijken. 'Er is nog een adner die mijn hart sneller doet slaan. Hij voelt waarschijnlijk neit voor mij wat ik voor hem voel, maar hij was er, op de dag dat ik dacht dat ik helemaal alleen zou zijn.'
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 10, 2007 22:49:05 GMT 2
Hij streelde haar wang nog steeds terwijl hij haar afwachtend aankeek. Hij luisterde nog steeds aandachtig. En glimalchte dat zij hetzelfde had als hij had. Hij gaf haar nog een zoen maar er ging een steke door zijn hart waardoor hij een kramp kreeg. Zijn hand schoot automatisch naar zijn hart terwijl hij haar aankeek. In zijn gezicht was veel te bekennen. Liefde, verdriet, teleurstelling. ''Ik...ik'' Hij kwam niet meer uit zijn woorden en zijn hart sloeg diverse malen over. Hij keek haar aan terwijl hij zich verdrietig voelde.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 10, 2007 22:52:24 GMT 2
Dat was het enige wat Shirie niet kon hebben. Hi had boos mogen worden, weg mogen rennen, haar zelfs slaan. Maar dit zien... dit verdriet....
Ze balde haar vuisten en vocht tegen haar eigen tranen. De wolf in haar gromde verward.
Shirie zuchtte diep. 'Ik wil jou. Alleen jou, maar hoe kan ik dat, als er nog een adner in mijn hoofd e in mijn ahrt zit? Jij betn er nooit uit verdwenen en je nu weer hier hebben en je voelen -ze streek emt haar ahnd zacht over zijn gezicht en leit haar ogen over de zijne gaan. Haar ogen waren donkder van verdriet- weet ik niet meer wat ik moet. Al wat ik kan, is je alles eerlijk zeggen. vertel me, wat moet ik doen?'
|
|
