|
Post by leyla on Jun 5, 2007 18:19:34 GMT 2
Leyla keek vol afschuw naar de Slanten. Hoe moest ze dat nou voor elkaar krijgen. Ze knipte nog liever haar eigen haar dan de toppen van die bladeren! Ze trok een paar handschoenen aan en richte haar toverstok op een schaar. "Ik heb wel een idee." Zei ze. "Maar ik weet niet of het werkt. Wingardium Leviosa" Zei ze en de schaar zweefde boven de tafel. Ze bewoog de schaar naar de plant toe en probeerde hiermee een puntje van de bladeren te knippen. Ze was alleen vergeten dat je met deze bezwering iets geen dingen kon laten doen. De hoop opgevend liet ze de schaar weer op de tafel vallen.
|
|
|
Post by Merel on Jun 5, 2007 18:24:54 GMT 2
"Oke. Ik heb zelf ook geen flauw idee hoe." Zei hij en bleef de planten aanstaren. Hij keek even naar het Groepje Griffoendors. "Laten we eerst naar hun kijken, voordat we het zelf proberen." Zei hij en knikte op het Groepje.
"Leuk geprobeert Ley.." Zei ze een beetje droevig. "Ik denk Vic, Dat dat idee nog niet eens zo slecht is. Ik zou zeggen ga je gang!" Ze keek hem aan. Ze zat te bedenken wat ze nog meer konden proberen. Ze pakte een schaar en schuivelde in de richting van de Slanten.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 5, 2007 18:42:15 GMT 2
Carmen knikte en keek ook naar het groepje, ondertussen werd ze steeds afgeleid door de deur. Ze zuchtte en schudde haar hoofd. 'Kom op Carmen, focus." Mompelde ze tegen zichzelf. Maar Carmen schrok zich een ongeluk toen de deur openging, maar zuchtte teleurgestelt toen ze zag dat het Roc was.
Roc keek schuldbewust naar Prof. Stronk. 'Het spijt me, ik moest nog iets doen." Mompelde hij en ging snel ergens zitten. Hij glimlacht even naar Carmen, maar die kon geen glimlach opbrengen.
|
|
|
Post by leyla on Jun 5, 2007 20:05:45 GMT 2
Er kwam nog een idee opborrelen. "Petrificus Totalus!" Mompelde Leyla. Als dit niet werkte wist ze het niet meer, hoor. De plant bleef voor een klein moment versteend staan, maar toen Leyla de Slant aanraakt veranderde hij weer in een slang. Snel dook ze weer achter Mariël. "Oké, dit werkt dus ook al niet. Professor Stronk! Hoe kunnen we die punten dan afknippen?" Vroeg ze met bibberende stem.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 5, 2007 20:26:15 GMT 2
Ryan zuchtte diep. Hij was te laat. Voor eht eerst in zijn school cariere! Onzeker liep hij de kas binnen. Hij keek om zich heen. Iedereen was al druk bezig. Zou hij de les eigenlijk nog wel in mogen? Hij zocht om zich heen naar een plekje om te gaan zitten.
|
|
|
Post by Merel on Jun 5, 2007 20:49:34 GMT 2
Mariël moest lachen om Leyla. "Gek die je bent." Zei ze. Ze keek om zich heen. Iedereen probeerde ook maar wat. Ze liep naar een Slant toe en probeerde iets af te knippen. Ze gaf een gilletje toen de Slant-bladeren een slang werden. Snel aaide ze het beest onder het hoofdje. Ze had geen flauw idee waarom maar het werkte blijkbaar want hij werd iets rustiger.
Steve keek opzij toen hij de kas open hoorde gaan. Hij zag Ryan. Hij wenkte hem dat hij bij hun kon komen zitten. Toen keek hij verwoed naar Mariëls poging, Die nog aardig lukte ook. "Zag je dat Carmen? Volgens mij moeten we het zo doen." Zei hij alleen had hij daar totaal geen zin in.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 5, 2007 20:51:10 GMT 2
Ryan keek opgelucht toen hij Steeve zag. Met een zucht liep hij naar de jongen toe. 'Haaj. ik ben te laat.' Dat was overbodig, maar iets beters wist hij neit te verzinnen. Hij zag Mariël en bloosde licht. Meisjes waren nogal moeilijk terijn. Hij wist nooit of aardig tegen ze zijn goed was volgens zijn vrienden.
|
|
|
Post by Merel on Jun 5, 2007 21:07:55 GMT 2
"Maakt niet uit joh. Kom ons maar helpen met die Vago Slanten of iets." Zei hij grijnzend en wees op de planten.
Nadat Mariël de plant gekalmeerd had had ze de topjes afgeknipt. Ze was erg opgelucht toen dit lukte. Ze keek even naar diegene die binnenkwam. Ryan.. volgens haar. Ze zwaaide even, wat ze niet zou moeten doen. Omdat ze nog steeds dichtbij stond viel een volgde Slant haar aan. ZE gaf een gil en bukte snel.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 5, 2007 21:16:45 GMT 2
Ryan zag het en sprong op haar af. De plant raakte zijn armen, maar hij liet het gebeuren. Het deed hem niks -op dat moment. Hij mompelde een spreuk en de plant werd weer rustig. Hij had over deze planten gelezen. Hij wist neit zo goed wat hij ervan denken moest. Hij draaide zich om naar Mariël en stak zijn hand uit. 'Gaat eht met je?' Op zijn blote armen zaten rode striemen.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 5, 2007 21:20:02 GMT 2
Camren schrok op. "He wat?" Ze had niet zitten opletten. "Wat moeten hoe doen?" Ze keek zoekent om zich heen. Ze zag Ryan en Mariël en de planten. Ze was even kwijt waar ze was
|
|