|
|
Post by CherryOnTop on May 24, 2007 17:51:42 GMT 2
Shinami leunde tegen de muur, op haar hand zat een zwarte uil met felrode ogen. Een briefje had ze net om zijn poot gebonden, voor haar familie, aan wie ze een hele tijd niks had laten horen.
Niemand had haar echte gevoelens ooit gezien, behalve dat ze wel lachtte, maar huilen...nee dat had niemand gezien. Ze liep naar het raam en liet haar uil wegvliegen. "Veilig naar huis"
Enkele seconden later zakte ze naar de grond, de felblauwe kleur van haar ogen verdwenen naar een zachtere blauw. Een blauw van een normale oogkleur, langzaam kwam ze overeind en staarde naar de muur die ze ineens wel zag. Had voldermort de vloek opgeheven omdat hij het nu onzinnig vondt? Tranen stroomde over haar wangen, blij dat ze eindelijk een kon zien, maar wat zouden haar vrienden daarvan vinden? Dat ze weer zag?
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 24, 2007 18:09:01 GMT 2
Miquel slofte teneergeslagen naar zijn eigen uil. Hij had geen brief, maar wilde graag even met iemand zijn die hij geen kwaad kon doen. Hij floot zacht en een dwerguiltje vloog op hem af. Miquel stak zijn hand uit, zodat het uiltje kon landen. 'Ik heb een grote fout gemaakt, Hawk,'fluisterde hij. Hij had Shinami niet gezien.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on May 24, 2007 18:10:46 GMT 2
Geschrokken dat iemand binnen was gekomen draaide ze zich om, ze keek naar Miquel wie ze niet herkende omdat ze zijn stem niet luid genoeg hoorde. Al die jaren dat ze blind was geweest had ze alleen haar vrienden via de stem kende, ze kende haar vijanden via haar stem en haar beste vrienden. Maar Miquel had niet hard geoeg gepraat tegen zijn uil zodat ze hem niet kon herkennen aan zijn stem. Ze keek naar Miquel, wetend dat hij niet wist dat ze hier was.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 24, 2007 18:16:48 GMT 2
Het uiltje kraste zacht en troostend. Opeens vloog hij op en liet zich zakken op een plateau waar uilenvellen algen. Miquel keek hem na en zag opeens iemand staan. Hij sprong verschrikt achteruit en zag toen Shinami. Hij zchtte diep en glimalchte naar haar. 'Shinami, jij hier? Ik had je neit gezien, sorry.'
Hij had met zijn hoofd totaal bij iets adners gezeten.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on May 24, 2007 18:19:48 GMT 2
"Miquel?" verbaast dat ze nu een van haar vrienden kon zien staarde ze hem aan. Vlug veegde ze de tranen weg en zag nu pas welke outfit ze aanhad, toen ze blind was had ze wel gevoel voor smaak. "Ik stuurde net een uil weg naar mijn ouders" zei ze toen. Zou hij het kunnen zien dat ze niet meer blind was?
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 24, 2007 18:23:05 GMT 2
Miquel knikte. Hij sloeg zich voor zijn hoofd en liep naar haar toe. 'Ik had je metoen zeggen dat ik eht was, sorry. Ik ben er niet helemaal bij met mijn hoofd. Wat was dat voor brief naar je ouders? Wat stond erin? Of mag ik dat neit weten?' Hij glimalchte. Hij keek in haar ogen en keek toen nog wat dieper. Er was iets adners aan. Niet alleen de kelur.. maar vooral de blik.. 'Je kijkt me een beetje vreemd aan,'zei hij, niet bessefend wat hij zei.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on May 24, 2007 18:25:18 GMT 2
Shinami glimlachtte kort "De brief was naar mijn ouders omdat ik niks van me heb laten horen, maar een ding heb ik er niet in gezet" mompelde ze. Ze keek Miquel aan "Ik kan je zien" fluisterde ze toen zachtjes. Voor de eerste dat ze zoiets zei, dat ze gewoon kon zien.
Ze leek verward door verschillende gevoelens die ze nu sterker voelde aangezien ze nooit iemand echt had kunnen zien.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 24, 2007 18:28:05 GMT 2
Miwuel keek haar vragend aan. dat was het. Ze keek hem aan! da had ze nog nooit gedaan. Een lach verspreidde zich over zijn gezicht. 'dat is geweldig! Shinami, ik ben zo blij voor je!'Hij omhelsde haar. Hij leit haar weer los en keek in haar ogen. 'Ik dacht al zoiets. Je ogen zijn nu zo helder. Misschien meot je maar weer eens in de spiegel kijken, want ze prachtig, wist je dat?' Hij glunderde. hij was echt heel blij voor haar. Hij had altijd een zwak voor haar gehad.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on May 24, 2007 18:30:08 GMT 2
Shinami schudde haar hoofd "Ik durf niet in de spiegel te kijken.." zei ze toen. Ze was kort verbaast van zijn omhelsing maar glimlachtte dan weer. "De uil vloog net weg en toen zakte ik ..zeg maar in elkaar... en toen zag ik ineens de muur voor me" Eigenlijk kon ze wel springen van blijdschap maar als voldermort toch die vloek weer kon terug draaien hield ze zich liever rustig.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 24, 2007 18:34:38 GMT 2
Miquel schudde zijn hoofd. 'Geniet van het kijken. Wie weet is het voor altijd, wie weet maar tijdelijk. Die zak heeft altijd wel een nieuwe kwelling. Misschien ook niet. Mischien is eht wel weer voor altijd.' Hij durfde daar niet in te geloven, maar dat zei hij haar niet. Waarom zou Voldemort opeens die vloek hebben terug gedraait? (ik denk dat miquel het weet.. kan dat?)
Hij streek zacht een pluk uit haar gezicht. 'Je bent mooi. Kijk in de spiegel en wees het met me eens.' Hij knipoogde en riep zijn uiltje.
|
|
