|
|
Post by greenlightning on Jun 2, 2008 21:31:12 GMT 2
Cameron keek echter niet naar Rose en lachte om Benjamin.
'Grapjas. Als je alle roddels meot geloven ben ik homo, of bisexueel. Ik laat mensen graag in verarring over wie en wat ik ben. Ach, het zal allemaal wel. En wie zegt dat ik interesse in haar heb> Alleen omdat ze een mooi en erg interessant meisje is, betekend dat toch nog niks? Kom op, je kent me.'
Hij lachte opnieuw en rolde weer emt zijn shcoduers, voor hij zacht kreunde.
'er zit echt iets vast in me nek,' mompelde hij, terwijl hij met zijn ene hand zijn nek begon te massereen.
'Maar vertel, Benny, wat wil je weten? Ik ga je geen prijs rekenen, tenminste, dat denk ik nu. Hangt ervanaf.'
Jij grijnsde breed, ondaks de pijn in zijn schouders. hij keek weer even om naar Rose en glimalchte. Zijn hart klopte sneller. Hij was geen ster in eht uiten van gevoelens, maar Rose was veel meer dan enkel mooi en interessant.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 2, 2008 21:52:58 GMT 2
"Hmm.. Misschien zag ik het dan gewoon verkeerd." zei hij, maar dit keer klonk er toch twijfel in zijn stem door. Daarna keek hij Cameron even verbaasd aan. Wat wilde hij weten? Hij snapte de vraag even niet. Toen herinnerde hij zich plotseling weer waarom hij hier was: Myra. "Oh, juist ja. Wil je van me af ofzo?" de plagerige grijns verscheen weer op zijn gezicht. Ondertussen dacht hij na over de juiste formulering. "Wat Myra betreft.." begon hij, maar hij kwam niet verder.
Rose had weliswaar niet anders verwacht, maar ergens deed het toch pijn toen Cameron het zei. Ze keek hem niet aan, bang om in zijn gezicht te lezen dat dat inderdaad alles was. Eerst keek ze naar de grond, maar toen Benjamin over Myra begon keek ze haar vriend hoofdschuddend aan. "Ik geloof dat je een bril nodig hebt meneertje." zei ze rustig. Voor de rest bleef ze echter stil.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 2, 2008 22:07:50 GMT 2
Cameron lachte op Benjamin en toen de naam Myra viel nog harder.
'Oh, dit meen je niet! Kom op zeg, dit kan je aan bijna iedereen vragen! Daar heb je mij helemaal neit voor nodig en als je die oogkleppen afdeed zou je het zelf ook kunne zien.'
Hij lachte en keek naar Rose.
'Zeg jij het hem, of laten we hem gewoon lekekr aanmodderen? Kom op zeg. Alsof jijh neit weet wat leiver Maria van je vind.'
Hij shcudde zijn hoofd en vroeg zich af wat Rose dacht. Van hem. Van wat hij had gezegd en van hem in eht algemeen...
Hij besloot het er maar op te wagen. Waarschijnlijk werd eht neit verkeerd opgevat.
Met een brede grijns wendde hij zich opnieuw tot Benjamin.
'Okeej, stel, je zou inderdaad net iets verstoord hebben en ik zou werkelijk iets voor haar voelen. Wat dan?'
Hij wist neit precies wat hij met de vraag verwachtte. of eigenlijk, neit van hem. Hij kon het dan ok neit laten om zich weer half om te draaien, met als excuus dat zijn nek pijn deed. dat deed die ook en het masseren van de gepijnigde speiren was geen acteren, maar hij kon wel mooi Rose' gezicht zien.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 2, 2008 22:19:39 GMT 2
"Haha, very funny. Ja, ik zou het aan iedereen kunnen vragen maar ik vraag het aan jou." reageerde Benjamin rustig. Ergens wist hij wel wat die opmerkingen zeiden, maar het wilde niet echt tot hem doordringen. Hij stopte zijn handen in zijn broekzakken en keek naar Cameron. Toen deze op zijn beurt iets vroeg moest Benjamin echter lachen. "Dan zou ik je twee dingen vertellen. 1: je weet niet waar je aan begint en 2: als je d'r pijn doet heb je een probleem." Hij zei het meer lacherig dan dat hij het meende, maar als hij erover nadacht meende hij het wel degelijk. Rose was niet voor niets één van zijn beste vriendinnen.
Rose wilde antwoord geven op Cameron's vraag over Benjamin, maar voordat ze dat kon doen overrompelde de tweede vraag van Cameron haar. Nu snapte ze er werkelijk niets meer van. Zou het kunnen dat...? Haar gezicht toonde verwarring terwijl haar blik hoop verried. Toen ze echter Benjamin's antwoord hoorde verdraaide ze haar ogen. "Dat is lief van je, maar ik kan heus wel op mezelf passen hoor." zei ze met een vage glimlach tegen hem.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 2, 2008 22:26:57 GMT 2
Cameron alchte maar met hen mee, al had de blik in Rose' ogen genoeg getoond om hem duidelijk te maken dat de gevoelens dus toch van twee kanten kwamen. het voelde als een voerwinning. Hij genoot van dat moment en het gevoel, voor hij weer op Benjamin reageerde.
'Benny Toch! Alsof ik een meisje zoeits zou aandoen! Zeker neit als het een vriendin vanjou is. Nee geen zorgen. ik ben braaf. Nou booruit dan. dan zal ik wel profeecioneel antwoorden...'
Hij pakte de doos, bladerde tot hij het dossier van Myra ahd en zocht een paar zinnen op.
'Shier, je zou het neit erg vinden als ik op een zwad viel toch>? Ik bedoel, als hij leif is en leuk en muzikaal...' Hij keek naar Benjamin en besloot maar verder te lezen, aangezoien eth vaka even duurde bij deze jongen. Hij was neit erg snel van begrip. 'Zijn naam is Benjamin. Benjamin.. hebben ze daar niet een of adner spreekwoord over? Iets over dat dat zo'n leive jongen is? Ik weet het niet...'
Hij legde het blad weer weg en rekte zich uit.
'Genoeg?' Vroeg hij emt een brede grijns, voor er een luide knak klonk en Cameron voorover boog. Hij legde zacht een hand in zijn nek en probeerde het weg te masseren, maar kreunde bij de zachtste aanraking.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 2, 2008 22:41:15 GMT 2
Rose kon de twee niet meer volgen. Laat staan dat ze begreep wat er gebeurde. Ze wist niet eens meer wat ze hoopte dat er gaande was. Ze had geen flauw idee wat ze moest doen, op de een of andere manier scheen ze niet meer te kunnen bewegen.
Benjamin's mond zakte open en hij kleurde vrij rood. Nu wist hij dus wel heel zeker dat wat hij wilde weten. Dat maakte het hele gedoe er echter nog steeds niet makkelijker op. Hij schudde zijn hoofd en besloot maar om van onderwerp te veranderen. "Ah, maar ik stoorde dus wél toen ik binnen kwam.." Het klonk alsof hij hardop nadacht, maar dat was eerder expres.
Rose scheen ineens weer controle te krijgen ove rhaar lichaam. Ze besloot om maar gewoon te doen alsof er niets aan de hand was. Ze verdraaide haar ogen bij het horen van Benjamin's opmerking en liep vervolgens weer naar Cameron toe. Simpel weg om haar hand in zijn nek te leggen zodat de spieren daar vooral opgewarmd werden door haar lichaams warmte en zo ook weer los zouden komen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 2, 2008 22:44:20 GMT 2
Cameron voelde de warmte van haar ahnd en glimalchte licht.
'Dank je. Ja, om heel eerlijk te zijn,'zei hij wat ludeir, omdat hij zijn nek neit naar Benjamin toe kon draaien,' heb je ons gestoord, terwijl ik ene buitengewoon erotische masage kreeg. Ik weet niet of ik je dat wel vergeef. Dus nu wil ik er eentje van jou. Aangezien ik toch wel iets hoor te krijgen voor de informatie van net. Ik bedoel, voordat je haar het hof gaat maken natuurlijk. Zodra jij weg bent kan ik ook weer mijn gang gaan.'
Het nare bij Cameron was dat je nooit wist wat hij wel meende en wat niet. Dit klonk als een grap, maar in werkelijkheid wilde hij echt Rose alleen bij zich hebben. hij had geen idee wat hij ging doen. Misschien weer een knuffel...
|
|
|
|
Post by melien on Jun 2, 2008 22:53:34 GMT 2
"Pardon?!" klonk het verbaasd uit Rose haar mond. Ze doelde veel meer op het feit dat Benjamin hem een massage moest geven - ookal was dat een grapje - dan op iets anders van wat Cameron zojuist had gezegd. Ze keek van de een naar de ander, Cameron keek ze echter nog steeds niet echt in de ogen. Ten eerste wilde ze helemaal niet dat ook maar één van de twee zou weten wat ze echt voelde en ten tweede probeerde ze de kriebels in haar buik te onderdrukken, en om Cameron dan aan te kijken zou niet echt helpen.
Benjamin trok zijn wenkbrauwen op. Hij wist nooit tot hoeverre Cameron een grapje maakte. Hij ging echter wel demonstratief tegen de muur leunen, hij was nog niet van plan om weg te gaan. "Dat zou je wel willen hè? Dan kun je weer even kijken hoe het ook alweer moest." zei hij rustig. Zijn zwadderich kant kwam weer boven, waardoor je alleen aan zijn ogen kon zien dat hij een grapje maakte.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 3, 2008 17:52:23 GMT 2
Cameron bewoog langzaam zijn nek, tot er een luide krak klonk en hij weer vrij zijn hoofd kon bewegen. Hij grinnikte zacht, eerst om Rose en vervolgens om Benjamin. Hij grijnsde naar het meisje en knipoogde naar haar.
'Sorry, heb ik het verklapt? Nou vooruit, volgende keer zal ik jouw wel masseren, en zal ik het voor me houden.'
Vervolgens draaide hi jzich om naar Benjamin met een gemaakt onschuldig gezicht.
'Echt neit? Bij je meisje zijn is toch veel interessanter dan hier bij ons? Ik bedoel, vroeg of laat bespringen we elkaar toch wel. En geen zorgen,' zei hij, met een uitdagende blik in zijn ogen en een speels lachje,' er is niks wat ik ben verleerd in de tijd tussen mijn vorige relatie en de nieuwste.'
Nieuwste was lekker dubbel, omdat het niets zei over Rose.
|
|
|
|
Post by melien on Jun 3, 2008 18:40:37 GMT 2
Rose wist echt niet meer hoe en wat Cameron nou voor haar voelde. "Waarom denk je dat er überhaupt een volgende keer is?" vroeg ze hem zachtjes. Ze trok haar hand weer terug toen het weer beter ging en zocht even naar woorden om er toch maar iets tegen in te brengen. Iets wat niet totale onzin was. Ze kon alleen geen vinden woorden vinden die niet raar klonken. Dus hield ze haar mond voor de rest maar gewoon.
"Ho, wacht even jij. We zijn dan wel vrienden, maar ik hoef niet alles te weten. En al helemaal niet wat jij wel niet allemaal uitspookt." zei Benjamin grijnzend. Hij had er op zich niet zoveel tegen, maar het voelde toch best wel ongemakkelijk. Waarom was voor hem net zo'n groot raadsel als voor de rest waarschijnlijk. Hij trok echter zijn wenkbrauwen op bij de laatste opmerking van Cameron. "Nieuwste? Heb ik iets gemist soms? En dan ga je toch hopelijk niet vreemd met Alex." Hij keek naar Cameron alsof hij serieus was, maar eigenlijk maakte hij maar een grapje. Half dan.
|
|
