|
|
Post by melien on Jan 13, 2008 16:48:18 GMT 2
Mara duwde zachtjes de deur open. Zij en Thomas kwamen net van het meer, waarom ze sowieso ooit daar waren gaan kijken snapte Mara niet. Zo leuk was het niet om te zien hoe Eric zich gedroeg.
Dus hadden ze maar besloten naar het krijsende krot te gaan. "Toen waren we er." zei ze grijnzend tegen Thomas.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 13, 2008 17:46:35 GMT 2
Thomas knipperde even met zijn ogen toen een enorme stofwolk hem tegemoet kwam waaien. Vervolgens de geur van oud en stoffig. "Nou, het ziet er uit als.. altijd" merkte hij op en grijnsde even.
|
|
|
|
Post by melien on Jan 13, 2008 17:52:34 GMT 2
"De vorige keer dat ik hier was, was... Ik weet niet eens meer wanneer dat was." zei ze lachend. Ze kuchte even aangezien ze een mondvol stof had binnen gekregen. "Bah. Stof. Niet lekker om te eten." zei ze met een grijns tegen Thomas.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 13, 2008 18:08:24 GMT 2
"Dan moet je ook niet je mond open doen, gekkie" zei Thomas grinnikend en deed behoedzaam nog een stap naar binnen, alsof hij bang was dat hij door de vloer zou gaan zakken. En daar was hij ook bang voor.
|
|
|
|
Post by melien on Jan 13, 2008 18:10:12 GMT 2
"Ik doe mijn mond ook alleen maar open om met jou te praten hoor." zei ze. Ze keek hem hoogartig aan, maar schoot al snel in de lach. "Komt hier eigenlijk nog wel iemand?" vroeg ze daarna serieus. Het lag er allemaal een beetje dood bij.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 13, 2008 19:50:06 GMT 2
"Het ziet er uit van niet he? Sfeervol" zei Thomas grinnikend en bukte even om te voorkomen dat zijn hoofd in een spinnenweb of zoiets dergelijks werd gewikkeld. Daar had hij dus géén zin in.
|
|
|
|
Post by melien on Jan 13, 2008 19:52:50 GMT 2
"En als het wel zo is mogen ze hier wel eens opruimen en schoonmaken." zei Mara lachend. Ze bukte zich en zette een stoel overeind die meteen weer omviel omdat er een poot miste. "En nieuwe meubels kopen mag ook wel." zei ze grinnikend.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 13, 2008 20:51:56 GMT 2
"Ja he" zei Thomas terwijl hij zich omdraaide. Terwijl hij dit deed stootte hij een oude, antiek uitziende plaats, van het tafeltje waar hij op stond. Het porceleinen voorwerp brak in stukken op de grond.
|
|
|
|
Post by melien on Jan 13, 2008 20:58:33 GMT 2
"Lullig hea, zwaartekracht." zei MAra met een plagende grijns. Ze liep naar Thomas toe en gaf hem een kus. "Hoe kwam je er eigenlijk op om hierheen te gaan?" vroeg ze daarna. ze was er dus echt nooit op gekomen om hierheen te gaan.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 15, 2008 23:02:21 GMT 2
"Ik zei maar wat, weet je nog" zei Thomas en grinnikte even, "en toen zei jij" -hij deed een poging om Mara's stem, die tig hoger dan de zijne was, na te bootsen "Ja dat is een goed idee! Ongeveer zo was het gegaan". Hij keek even om zich heen en merkte dat er een spin vlak boven Mara's hoofd aan het bungelen was. Hij stak zijn hand al uit om hem weg te halen.
|
|
