|
|
Post by melien on Feb 9, 2008 21:05:14 GMT 2
"Dan zijn we tenminste daarin met z'n tweeen." zei Mara plagend. Ze keek door de ruimte. Het had op zich wel wat. Het mocht dan wel oud, stoffig en vervallen zijn, maar het was op zich ook wel weer sfeervol. Min of meer dan.
|
|
|
|
Post by Krista - on Feb 9, 2008 23:31:03 GMT 2
Thomas grijnsde en liet zich achterover op het bed vallen, en barstte meteen uit in een spontane hoestbui, waarbij de tranen in zijn ogen sprongen. Hij kwam weer overeind en trok een raar gezicht "Ook niet echt een goede plek voor mensen met astma"
|
|
|
|
Post by melien on Feb 9, 2008 23:37:13 GMT 2
Mara moest onwille keurig lachen om Thomas' actie. Ze gaf hem een kus. "Waarom laat je je dan ook achterover vallen als je weet dat er stof ligt?" vroeg ze met een grijns. Ze ging voorzichtig naast hem op het bed liggen en keek naar het plafond. "Hmm... een oud maar toch best wel comfortabel bed." zei ze bedenkelijk.
|
|
|
|
Post by Krista - on Feb 12, 2008 9:29:20 GMT 2
"Hee, ik wíst niet dat er stof lag hoor" zei Thomas verontwaardigd in een poging zichzelf te verdedigen, en grinnikte dan. Hij keek opzij naar Mara en glimlachtte naar haar, maar toen hij zich verdraaide, klonk er een onheilspellend krakend geluid. "Een erg óud bed, inderdaad" merkte hij sceptisch op en grinnikte even.
|
|
|
|
Post by melien on Feb 12, 2008 11:50:28 GMT 2
"Dat kun je toch wel raden." zei Mara plagend. Ze trok eventjes een angstig gezicht toen het bed zo kraakte, maar bleef wel stil liggen. "Heel erg oud. En ik val liever niet op de grond doordat het bed uit elkaar valt als je het niet erg vindt." zei Mara, grinnikend maar ook een beetje zenuwachtig.
|
|
|
|
Post by Krista - on Feb 17, 2008 10:18:13 GMT 2
"Dan moet je vooral niet op staan" zei Thomas grinnikend "Anders zijn we echt tótáal verdoemd". Hij moest er niet aan denken wat er gebeurde als het bed in zou zakken. Misschien zou de vloer daarna ook inzakken, en zouden ze uiteindelijk op de onderste verdieping belanden.
|
|
|
|
Post by melien on Feb 17, 2008 19:01:53 GMT 2
Mara gaf hem een tik op zijn arm. "Ach houd je mond jij." zei ze. Maar ze kon het niet met een serieus gezicht zeggen, wat het hele effect een beetje weg nam. "Wat zou er eigenlijk gebeuren als het hele huis instort?" vroeg ze zich daarna hardop af.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 13, 2008 17:33:17 GMT 2
"Laten we daar maar niet aan denken" merkte Thomas nuchter op terwijl hij even over zijn haar streek en vervolgens een lok van het zwarte krulhaar van Mara achter haar oor deed. "Je bent lief" zei hij plotseling, vanuit het niets, en was eigenlijk ook zelf totaal overdonderd door wat hij daarnet zei. Plotselinge liefdesbetuigingen waren niet echt iets die vaak voorkwamen. Oke, wel bij Ryanne, maar dat was anders geweest. En vóor Bellatrix.
|
|
|
|
Post by melien on May 13, 2008 17:37:11 GMT 2
"Goed idee, zometeen gebeurt het nog ook.." Ze wilde er neit aan denken, maar nu zat het wel in haar hoofd. Maar het werd vrijwel meteen vervangen door de woorden van Thomas. "MAar jij bent veel liever." zei ze met een glimlach. Ze keek hem ondeugend aan en gaf hem een kus. Wat was het toch weer fijn om bij hem te zijn.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 13, 2008 19:25:32 GMT 2
"Dat is niet eerlijk" zei Thomas op een soort van nep-bestraffende toon en grijnsde dan breed. "Probeer ik net lief te zijn, pik jij mijn idee. Misschien heb je toch gelijk, ik ben wel erg lief". Hij glimlachtte even en rekte zich uit, waardoor een deel van zijn buik zichtbaar werd. Hij had nooit echt veel vet gehad, ook nooit echt veel spieren, maar genoeg om tevreden mee te zijn.
|
|
