|
|
Post by greenlightning on Jan 23, 2008 15:33:57 GMT 2
Als in slow motion daalde de voetbal voor haar neus. Ze draaide haar lichaam, wierp zichzelf de lucht in en met een omhaal schopte ze de bal richting het doel. Ze belande op haar ellebogen, en wist zich met een ahndstand weer overeind te brengen.
De gemaakte doelman kaatste de bal weg, maar wel zo dat hij in het meer belandde. Kyra zuchtte geeergerd. De wind blies de bal steeds verder naar het meer. Ze liep kalm naar de rand en tuurde in het water.
Het was nog geen tien graden om haar heen en eht water was misschien net boven het vriespunt.
Ze kon de bal sommeren, maar iets hield haar tegen.
Ik ben geen watterig meisjesmeisje, zei ze tegenzichzelf. Maar woorden waren neit genoeg. Ze schopte haar sportschoenen uit, legde haar trainingsvestje op de grond, haalde diep adem en dook met een mooie duik eht ijzige water in.
Duizenden speldenprikken, gloeiend heet op haar huid. Ijzige klappen in haar gezicht. Voor een paar seconden werkten haar longen niet.
Traag reageerde haar lichaam weer en ze trappelde omhoog. Borstcrollend bewoog ze zich richting de bal, greep hem vast en crolde terug. Ze werkte zich moeizaam op de kant en beefde als een rietje. Met trilledne ahnden sprak ze een spreuk over zichzelf uit zodat ze droogde, maar ze kreeg het er niet warmer van.
Snel trok ze haar vestje aan en stapte ze in ahar schoenen, haar armen stevig om zich heen geslagen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 23, 2008 16:13:05 GMT 2
Ty grijnste en bleef rustig staan. Hij stond op een afstandje van Kyra met zijn handen over elkaar. Hij had haar zwemtochtje net rustig gevolgt, maar niets gezegd. Het had haar vast niets geholpen als hij haar had afgeleid.
Op zijn schouder zat Murphy gelukzalig aan een nootje te knabbelen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 23, 2008 16:22:33 GMT 2
Evan strompelde moeizaam de heuvel af, met zijn hand tegen zijn ribben gedrukt. Ribben die pas een week oud waren, aangezien ze door Voldemort waren verwijderd, iets waar hij iedere nacht nog nachtmerries over had. Toen hij Kyra zag had hij liever meteen om willen draaien en weg willen rennen, want hij kende de reputatie van de drieling, maar als bevroren bleef hij stil staan bij het meer.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 23, 2008 17:11:06 GMT 2
Niet alleen Evan was bevroren, maar Kyra zelf ook. Ze hijgde. Haar ademen veranderde onmidelijk in stoom wolkjes. Rillend besefte ze zich dat ze zich weer moest warm lopen voor ze verder kon voetballen. Ze had niemand in de gaten.
Op haar plaats begon ze te jokken en vervolgens te rennen. Toen een paar keer de molenwieken, zodat haar achterste erg duidelijk zichbaar was voor de jonges achter haar. oor het eerst in haar leven deed ze dit eens niet met opzet.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 23, 2008 17:29:27 GMT 2
Ty grijnste grinnikent. "Beatyfull." Mompelde hij.
"Pas op Iertje, straks valt je onderkaak nog van je gezicht." Zed grijnste naar Ty, maar hield zijn aandacht niet op hem. "Kyr! Je hebt toeschouwers!" Bulderde hij nonchalant.
Ty keek Zed gekrenkt aan. "Moet je mijn plezier weer verpesten?"
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 23, 2008 18:00:46 GMT 2
Evan begon zich langzaam aan steeds meer niét op zijn gemak te voelen. Hij had het idee omringd te zijn door zwadderaars, en wou niets liever dan : weg. Hij had het gevoel alsof zijn ingewanden, net als op die avond, weer begonnen te bonzen en weg wouden springen. Verstijfd wierp hij nu een blik op Kyra die rondjes rende en deed langzaam een stap naar achteren.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 23, 2008 18:33:05 GMT 2
Kyra keek op naar de twee jongens en snoof. 'Bevalt het wat je ziet?' Vroeg ze op pesterige toon. Ze wierp even een blik op Zed en knipoogde naar hem vopor ze op en neer begon te springen en begon te rekken en strekken. Van links naar rechts, zodat het bloed weer begon te stromen. Langzaam maar zeker stopte haar lichaam met pijn doen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jan 23, 2008 21:14:19 GMT 2
Ty trok zijn wenkbrauwen op. "Like always Milady." Zei hij rustig en grijnste toen.
Zed keek naar Even en trok een wenkbrauw op. "Dat McManus zo geintereseerd is in Kyra snap ik. Maar wat moet hij?" Vroeg hij rustig aan zichzelf.
|
|
|
|
Post by Krista - on Jan 23, 2008 23:20:51 GMT 2
Nu kijken ze niet, dacht Evan bij zichzelf en schoof voetje voor voetje weg, van Kyra, Zed en Ty. Hij wist wie er in zwadderich zat, alleen van Kyra wist hij het zeker. En hij wist ook zeker dat hij daar niet bij in de buurt wilde komen. Hij was net op het punt gekomen waar hij het op een rennen kon zetten, toen hij achter zich een zachte, maar toch onvriendelijke stem hoorde.
"Ga je weg," zei Kaitlin poeslief en keek hem aan "Wat jámmer nou, je moet wel snel rennen.. anders pákken we je"
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 23, 2008 23:41:21 GMT 2
Kyra wierp Ty een arrogante, toch tevreden glimlach toe en draaide zich toen af. Toen ze haar zusje hoorde schrok ze zich letterlijk een ongeluk. Ze sommeerde de voetbal en wierp hem een eind weg, voor ze naar Kaitlin glimalchte.
'Hey Lele, wat doe jij nou hier?' Opeens merkte ze op. 'Hey, Evan, lekker ding. Waar ga je heen? Wil je neit met ons spelen?'
Ze grijnsde gemeen, en rekte zich uit. Haar spieren prikten. Eigenlijk moest ze weer gaan bewegen om niet odnerkoelt te raken.
|
|
