|
Post by greenlightning on Feb 21, 2008 21:37:11 GMT 2
Miquel lachte. 'Wees maar blij dta hij je neit zag. Hij is zo'n eikel. Maak je maar geen zorgen, carmen mijn lief, op hem moet je absoluut niet letten. Laten we hopen dat hij ons blijft negeren, deze te meer kans hebben we dat er geen gezeik komt.' Hij wilde neit aan zijn broer denken. Laat staan aan die broer. Zij was de enige voor wie hij aandacht had, en misschien aan de wolf die zich lui uitrekte.
|
|
|
Post by Madjic on Feb 22, 2008 0:27:03 GMT 2
"Als je maar niet denkt dat ik bang voor hem ben ofzo! Jongens als hem eet ik als ontbijt." Riep Carmen lachend. Hoe langer ze hier was, hoe minder angst ze voor dit alles voelde. Het was heel veel beter dan thuis. En door de vrijheid, ook veel beter dan school. "Nou ja, eigenlijk maakt het me niet zoveel uit of hij ons negeerd of niet. Als hij het niet doet, dan kunnen we hem samen wel aan."
|
|
|
Post by greenlightning on Feb 25, 2008 20:42:12 GMT 2
Miquel alchte. 'Goed idee, eet jij mijn broer maar op. dan ben ik van hem af. Ik hoop alleen maar dat je er geen maagpijn van krijgt.' Hij lachte terwijl hij opnieuw een aardbei aanbood. Het voelde geweldig om ahar hier bij z\ich te hebben. Op school waren ze nooit alleen en als ze dat wel waren geweest, dan nog was het neit zoals nu. Dit was van hun. Deze dag, deze weken, deze kamer. Dit hele eiland en het hele paleis. Van hen tweeen. Zijn familie stond het toe, dus waarom niet?
|
|
|
Post by Madjic on Feb 25, 2008 21:32:51 GMT 2
"Nou liever niet. Ik eet ze dan wel als ontbijt, maar ze smaken niet. Leuke jongens zijn veel lekkerder, jongens zoals..." Ze maakte haar zin niet af en zette haar tanden voorzichtig in de aardbei. Ze keek ondertussen naar Miquel met plagende ogen.
|
|
|
Post by greenlightning on Feb 27, 2008 17:34:33 GMT 2
'ja nou wil ik het weten ook,'lachte Miquel terwijl zij het kroontje met zijn nagels eraf kneep en zijn eigen tanden om het kontje van de aardbei zette. Hij beet hem af, waardoor zijn lippen de hare raakten en glimalchte vrolijk, met stralende ogen. 'Wat voor leuke jongens heb jij in gedachten?'
|
|
|
Post by Madjic on Feb 27, 2008 18:33:43 GMT 2
Carmen kauwde extra langzaam op de aardbei en wende haar ogen lichtelijk ontdeugend af. Toen ze hem eindelijk doorslikte keek ze Miquel weer aan. "Hm ik heb eigenlijk geen idee. Ik ken niet zoheel veel echt leuke jongens eigenlijk."
|
|
|
Post by greenlightning on Feb 28, 2008 14:18:51 GMT 2
Miquel liet zijn hoofd met ene plof op het bed neerkomen. 'Nou dat is dan lekker,' zei hij tegen het matras. 'En ik maar denken dat je mij wel leuk vond. Dat is ook niet al te best voor mijn ego.' Alsof ze het begreep, sprong de wolf vol oip zijn rug en ging liggen. Miquel tilde zijn hoofd verschrikt op. 'Akima, moven!'Reip hij opniew, maar deze keer met ene grijns.
|
|
|
Post by Madjic on Feb 28, 2008 19:05:11 GMT 2
Carmen lachte. "Dan is het maar goed dat ik zei dat ik niet zo heel veel leuke jongens ken. Want eigenlijk is er maar een echt leuke jongen die ik ken. En jij mag raden wie die jongen dan is." Ze keek hem poeslief aan en probeerde verleidelijk te kijken, ze wist echter niet of dit echt lukte.
|
|
|
Post by greenlightning on Mar 5, 2008 0:55:06 GMT 2
Miquel voelde een rilling door zijn heel lijf gaan bij die blik en een drang om haar om te gooien en overal te zoenen, maar hij hield zich in en glimlachte speels. 'Moet ik gaan raden? Wat gemeen van jou. Ik zou niet weten wie jij leuk vind. Eens zien. Op wat voor soort jongens zou jij nou vallen. Even denken. Oh, je valt vast op Joey! Of op Ace. Zo macho en gespierd....'
|
|
|
Post by Madjic on Mar 5, 2008 1:22:08 GMT 2
Carmen lachte zacht. "Hm even zien hoor. Heeft een vrienden. En de andere een onuitstaanbare macho, is gewoon teveel. Al zit je er niet veel naast. Hem die ik bedoel is inderdaad gespiert-" Ze legde haar hand op zijn buik. "-maar heel ontzettend lief."
|
|