|
Post by Madjic on Jan 22, 2008 11:04:19 GMT 2
William lachte. "Terees heeft jelijk, je hoeft niet tegaan hoor." Hij keek met een schuinhoofd naar Joey. Vervolgens ging zijn blik weer naar Teresia. "Ja, is goed. Hoe is het met jou?" Hij deed een klein stapje in haar richting.
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 22, 2008 14:17:01 GMT 2
Joey lachte. 'Ik ben nog neit weg, of jullie negeren me weer. Nee ik hoef neit te vertrekken. Hypocrieten. En het gaat prima met Natasha, al heeft ze me bijna opgesloten in een kast zodat ik niet terug kon. Nou, veel plezier met de romantiek.. ik ga wel zielig en alleen ergens in hoekje zitten huilen.' Lachend gooide hij Derekes balletje weg, zodat die neit opnieuw naar Teresia zou rennen en liep en kalm achteraan.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 22, 2008 16:09:23 GMT 2
"Ja, dat doe ik ook" Ze grinnikte. "Je hoefde niet terug te gaan, daar ligt je familie, je liefde en vrienden. En ik verlies je toch wel, net zoals William enzo" Ze dacht er weer aan terug. "Doei!" Zei ze nog terwijl ze William aankeek. "Ik heb nagedacht Will" Zei ze en haalde diep adem. "En ik denk niet dat we door moeten gaan. Ik verlies je" Fluisterde ze.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 22, 2008 19:52:54 GMT 2
William keek Teresia geschrokken aan. "Wat?!?" Hij had het gevoel dat hij net een klap in zijn gezicht had gekregen. "W-waarom? Waarom zou je mij kwijtraken?" Hij kon zijn oren niet geloven, hjij wilde helemaal niet stoppen, hij wilde niet zonder haar. Als hjij wakker was zocht hij naar haar tussen de mensen en als hij sliep zag hij haar voor zich.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 22, 2008 22:46:29 GMT 2
Ze draaide zich van hem weg en haalde diep adem. "Het is niet dat ik niet van je hou, dat doe ik heel veel. Maar je weet toch dat ik mijn ouders ben verloren op hele vroege leeftijd?" Ze wachtte niet op een antwoord. "Ik mag me broer niet zien, en ik ben heel erg vang dat ik iedereen verlies. Ik wil geen risico's nemen" Ze draaide zich weer terug om. "Ik loop al teveel risico door te zeggen dat ik een weerwolf ben, en dat ik van je hou. Het loopt verkeerd, dat voel ik" Ze kreeg tranen in haar ogen. "EN..en" Ze wist niks meer te zeggen en keek hem maar niet meer aan.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 22, 2008 23:02:13 GMT 2
WIlliam ademde schrokkend en keek haar zowel eschrokken als meelevend aan. "Terees, ik..." Hij schudde zijn hoofd. "Ik kan en wil je niet loslaten. Je verliest me niet, ik laat niets of niemand tussen ons komen!" Hij pakte haar handen. "Mijn dagen zijn gevult met gedachtes over jou en voor jou." Hij wilde dat hij wist hoe hij haar kon laten zien hoeveel hij om haar gaf. En hij wilde dat ze wist dat ze via hem al mensen had die achter hen stonden wat er ook gebeurde.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 24, 2008 20:03:50 GMT 2
Ze keek hem aan zonder woorden en slikte moeilijk. "Maar...maar..." Ze keek naar onder en er rolde een traan over haar wang. Ze keek hem weer aan. "Je bent zo lief! En ik wil je niet kwijt. Ik..." Haar onderlip trilde. Praten was moeilijk. "Je..Ik..." Ze bleef stil en bleef hem aankijken. Uiteindelijk legde ze haar hoofd tegen zijn borst en begon het snikken pas echt.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 20:20:09 GMT 2
William sloeg zijn armen onmiddelijk en zonder te twijfelen om haar heen. "Rustig maar." Probeerde hij haar te troosten en streek over haar haar. "We komen er wel uit."
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 24, 2008 20:40:54 GMT 2
Ze wist nu zeker dat hij haar niet zou laten gaan. Ze snikte nog steeds en wou even niet ophouden. ze wou alles laten gaan. Want hij zou het niet erg vinden, want hij hield van haar. En zij van hem. Ze drukte zich dichter tegen hem aan.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 24, 2008 20:49:26 GMT 2
William wiegte haar een beetje heen en weer en aaide haar over haar rug. Hij was bezorgt over haar, maar wist niet wat hij moest doen. Maar hij dacht dat het wel zou helpen als ze het er even uithuilde en misschien was in zijn armen zijn ook goed... Hij gaf haar een kus op haar hoofd. "Geen zorgen, Terees, geen zorgen."
|
|