|
Post by \\ Jess' on Jul 14, 2007 21:10:35 GMT 2
Hij streelde haar gezicht en keek haar aan. Misschien, was het te vroeg voor iets. Misschien waren ze beide wel, er nog niet helemaal klaar voor. Hij wou haar niet kwijt, maar hij wist dat dat zou gebeuren, wat hij ook deed. Ze had verlangen naar meer jongens, en niet hij. Zijn gevoelens twijfelden. "Jij hoort bij andere jongens niet bij mij, je kan niet van mij af blijven, maar ook niet van die anderen" Zei hij terwijl hij haar losliet en zich omdraaide terwijl hij naar buiten keek. "Dat zeg je wel, maar het voelt raar, je kan het wel beloven. Maar je blijft toch bij die andere jongens" Zei hij zacht terwijl hij zijn armen over elkaar deed.
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 14, 2007 21:51:31 GMT 2
Shirie leit hem los en keek hem bedactzaam aan. Ze dacht na over zijn woorden, zonder enige gevoelens. Ze waren neit kwetsend, nog beledigend. Ze vroeg zich echter wel af of ze de waarheid waren. 'Misshien heb je gelijk,'zei ze langzaam,' maar in een punt zit je toch echt fout. Het is neit dat i neit van je af kan blijven, dat kan ik best. ik kan namelijk ook een hele middag voor je staan en naar je iken, Geen enkel probleem. Net zo goed als ik de hele avond emt je kan praten. Je bent meer dan verlangen en passie, Manuel.' Ze dacht na. Wat waren andere jongens? Speeltjes. ja, dat zeker. dat was waarom ze niks kon met Steve. Die was har veel te dierbaar om mee te spelen. Tom... hij was veel meer dan een vriend of een speeltje. Ze dacht na. 'Er is maar een jongen die ons in de weg zou kunnen staan. Ik kan heel eenvoudig van adnere jongens afblijven.'
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 14, 2007 21:55:48 GMT 2
Hij keek naar buiten, zonder woorden, terwijl hij de haarre in zich opnam en ze steeds overnieuw afspeelde. Hij keek naar buiten, zonder een emotie te laten zien. "Wat ben ik meer dan, ik ben Spaans zeker. Meer niet" Snauwde hij naar achter terwijl hij nog steeds naar voren keek. Hij schudde zijn hoofd terwijl hij rustig ademde. "En dat is, laat me raden Tom. Als je liever met die vent gaat dan met mij. Vind ik dat best, maar dan ben je wel alles in mij kwijt, alles" Zei hij terwijl hij zich niet omkeerde en geen kick gaf.
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 14, 2007 22:08:55 GMT 2
Shirie zuchte diep en gooide haar ahren naar achter, in een gebaar dat zowel arrogantie als verveling toonde. 'wat jij wilt. Geloof wat je wil. Het maakt mij neit uit. Voor jou tien adneren. toch? Dat is toch wat je denkt? Ik vind het prima.' Ze liep langs hem heen zonder hem nog een blik waardig te keuren. 'Ik ga je er geen antwoord op geven. je zoekt je antwoord zelf maar. Laat me maar weten als je het hebt gevonden. En adners, dan zoek je maar een adner. Voor mij even goed tien anderen.'
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 14, 2007 22:12:38 GMT 2
Hij keek haar na. "Ik heb het antwoord al, ik hou van je, maar jij hebt tien anderen. Dus hoe kun je ooit mijn gevoelens beantwoorden als je de liefde al aan iemand anders hebt gegeven. Ik dacht da tik bijzonder was bij jou, bij jou alleen. Bij jou voelde ik me, geweldig. Maar ik weet dat je anderen jongens ook leuk vind. Dus ik ben misschien niet een nieuw dingetje. Ik ben Spaans, ik heb Spaans bloed. JIj ook, ik weet het. Maar als jij je niet aan mij wilt of kunt hechten, blijft er ook niet veel van mij over, en ook niet aan jou" Zei hij zacht. "We weten dat we bestemd zijn voor elkaar, maar jij hebt veel meer aan je hoofd. Waa rik me niet mee ga bemoeien" Zei hij nog steeds op dezelfde toon. HIj voelde zich zwak worden, leke keer als ze een stap verder deed. ergens wou hij, dat ze zich kon binden, en alleen voor hem was.
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 14, 2007 22:16:05 GMT 2
Shirie stopte, zwaaide opnieuw haar ahren m en keek hem koel aan. Haar emoties waren nooit zichtbaar, enkel aan de kleur van haar ogen. 'Ik zei je al dat ik va je hou. Ik heb geen tien adneren. Ik heb op dit moment niemand. Ik heb er twee, die mijn tijd waardig zijn. Een ervan ben jij. Je bent meer en als je dat nog neit weet, dan is dat jouw probleem. De tweede is Tom. jij was hier niet en hij wel. Hij stal mijn ahrt door ondanks dat hij inmiddels alles van mij weet, er gewoon voor me te zijn. Ja, ik vind het moeilijk, maar ik al een keuze gemaakt. Die heb ik nu echter herzien.' Ze draaide zich weer om en liep verder.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 14, 2007 22:19:32 GMT 2
Ze voelde een steek door zijn ahrt gaan. HIj wist te weinig van haar, hij was haar niet waardig. Ze zakte door zijn knieeën en deed zijn handen bij elkaar om te bidden. "Is dit wat je wilt, is dit awat ons lot is." Hij keek naar boven terwijl hij zuchte. Hij richte zich op haar. "Maar, ik wil niet veel van je weten, ik wil je ontdekken, net zoals ieder ander mens. Als iemand je al kent, dan is het niet leuk meer. Kijk mij nou, ik breek nu al en je staat 20 passen van me weg. ik kan niet zonder je, zie je het dan niet" Hij keek weer naar boven terwijl hij zijn ogen sloot. Hij wou het niet, hij bad met alles wat hij had, hij wou het niet. Een traan liep langs zijn wang terwijl hij knipperde met zijn ogen. Ze mocht niet weg, niet nu, niet dit moment.
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 14, 2007 22:27:34 GMT 2
Shirie draaide zich opnieuw om. Koel als daarnet, maar met ogen, zwarter dan de zijne. Verdriet was alles overheersend. Toch was haar stem rustig en sterk. Niks kon haar breken. Niet voor de buitenwereld. 'Ik heb je inmiddels al tien keer gezegd hoe dierbaar je me bent. Ik koos eerder al voor jou. Het was ook niet jouw schuld dat ik het uitmaakte. Dat zei ik je ook al. Ik be vanaf het begin eerlijk tegen je geweest, Manuel. Er is nog een adner. Ik wil zijn hart neit breken en ent zomin het jouwe. Ik breek mijn eigen hart, alleen al door zelfs maar na te denken overkiezen. Dat beteend namelij dat ik een van jullie kwijt raak. Ik koos daarnet. Ik koos voor jou. Maar nu... waarom zou ik? Je luisterd niet en je begrijpt me niet' Ze zweeg even. 'Je hebt gelijk. Ontdek me. Leer me kennen. Je hoeft ook neit alles van me te weten. Er zijn maar een zeldzaam aantal mensen dat alles weet. Joey is er een van, Draconic is de tweede.' Even kon ze een flauwe glimalch neit odnerdrukken. 'Als je ooit denkt dat ik voor hem kan vallen....' Ze schudde haar hoofd en zuchtte. Even kil ging ze door. 'Als dit is hoe het gaat, dat je zo over jezelf en over mij denkt, dan zal eht nooit wat worden. Nooit.' Ze staarde hem aan. Koud van buiten, bleodend van binnen.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 14, 2007 22:32:41 GMT 2
Hijatond op, trillend op zijn benen. "Je bent echt een bitch, die trots, dat je denkt dat je altijd iedereen zou kunnen krijgen" Hij kookte van woede, maar hij had verdriet. En het deed steeds weer pijn tegen haar uit te vallen. "Kies maar niet, kies maa rnie nee. Je keuze is gemaakt. Tom is je nieuwe dierbare. IK stap uit je leven. Ik kan het niet meer, ik breek je, kijk maar, je trots, ik walg ervan. Je bent al gebroken, maar door die pure SPaanse trots, blijf jeo vereind. Weet je, jij begrijtp ons ding niet, ik ook niet, We hebben iets adners dat adneren. En toch, tochhou ik van je, ondanks die trots, die perfectheid. Want ik weet, dat je altijd hier zal zitten. Maar weet je, het hoeft voor mij neit meer. Ga mar naar die ander" Zei hij terwijl hij naar de deur wees, zijn hand trilde terwijl er weer een traan over zijn gezicht rolde. Hij keek haar zonder emotie te tonen aan. Maar zijn ogen zeiden alles. "Als je denkt dat Koelbloedige beter zijn als de warme, heb je het mis. Maar ga maar, breek jezelf maar, niemand zal het merke, ik walg van je trots" Zei hij terwijl hij nog steeds naar de deur wees, hij trilde als een gek.
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 14, 2007 22:43:14 GMT 2
Shirie grinnikte. Waarschijnlijk was dat het enige dat haar nog een grotere bitch kon doen lijken. 'Je kan me niet breken, lieve, leive, onschldige en naife jongen. Ja, ik kan zo;n beetje iedereen krijgen die ik wil. Ik kan ook iedereen gebruiken. Ik had jou kunnen gebruiken.' Ze staarde hem aan, goed haar woorden laten doordingen. 'Maar ik besloot eerlijk te zijn. je kan de waarheid neit aan? Ook goed. En jij bepaald neit wie mijn vriendje wordt. dat doe ik zelf. Misschien wil ik wel geen vriend. Misschien ga ik door zoals ik al ging voordat k jou weer ontmoette. daarvoor, was het niet eens in me opgekomen dat ik een vriendje zou kunnen nemen.' Ze haadle haar schodeur op. 'Jouw probleem. Verdwijn maar uit mijn leven, dan zal ik uit de jouwe verdwijnen.' Ze sprak koel, alsof het haar niks uitmaakte. Tegelijk, vroeg ze zich af, waarom ze ookalweer mensen toeliet in haar hart.
|
|