|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 15:39:38 GMT 2
Draconic keek geirriteed op. Waarom konden ze die reus niet met rust laten? Straks ging hij nog op hen leten en hen dwingen om... om te letten ofzo...
Hij gromde. Waarom had hij dit vak nog niet laten zakken? o ja... Terry...
'Terzielers! Leuk!' Met een zelfverzekerd loopje, totaal negerend dat ze de halve les had gemist, liep Shirie het veld op. Ze staarde naar de dieren en stak haar hand uit. De terzieler die naar Terry toe was gelopen, kwam nu op Shirie af. Het Cubaanse meisje aaide eht dierp over zijn hoofd en glimlachte. 'Net leer. Wees maar blij dat er zo weinig mensen jou kunnen zien, anders zouden er nog mensen zij die kelren van je zouden maken. Maar het zou wel een beetje genant zijn om kelren te dragen, die door een groot deel van de mensen neit gezien wordt. Prijs jezelf maar gelukkig.'
Ze glimlachte naar het dier.
Terry keek eht meisje verbijsterd aan, maar zuchtte toen opgelucht. Blij dat dat beest bij har vandaan was.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on May 19, 2007 15:43:43 GMT 2
Bijna had Bill hardop Wat The Heck gezegt, dat meisje stapte gewoon naar die terzieler om hem te aaien. Opnieuw huiverde hij, nou liever zij dat hijzelf. Vreemd meisje op het eerste gezicht. Durfde dat gewoon terwijl bijna iedereen op afstand bleef die ze tenminste zag. "Waarom durft zij dat wel?' mompelde hij toen. Zelf een aantal andere jongens bleven gewoon op een grote afstand staan. Eventjes haalde hij zijn schouders op, nooit had hij die beesten durfen aan te raken en dan stapte gewoon een meisje ernaartoe?
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 15:46:53 GMT 2
Shirie bekeek eht dier van alle kanten en grijnsde breed. 'Waarom hebben jullie deze deiren heir op school? Weten jullie neit dat ze ongeluk brengen?' Ze alchte, maar toen de Terzielr afdroop probeerde ze eht dier tevergeefs weer naar zich toe te lokken. Ze ging even met haar ahnd door haar haren en keek ze beteuterd na. 'Deze wezens zijn nog gevoeliger dan Hyppogriefen. Stom hoor.' Ze keek om zich heen. De meeste leerlingen staarde haar geschokeerd aan. Ze beantwoorde hun blik met een vragende uitdrukking opo har gezicht. 'Wat is er nou?'
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on May 19, 2007 16:15:27 GMT 2
"Waarom durf jij in de buurt van dat wezen te komen en een heleboel niet?' vroeg Bill ineens. "En..hoezo zijn ze gevoeliger?" hij wist bijna niks van die Terzielers maar kon ze zien doordat er iemand voor zijn neus was gestorven. En dat was niet echt een pretje want dat had zijn leven op zijn kop gezet. En dan kwam binnenkort Tom, die hopelijk veranderd was.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 16:19:49 GMT 2
Shirie draaide zich om. Ze bekeek de jongens eerst van boven tot onder. Wel leuke jongen... voldoet. Ze haalde haar schodeurs op en stapte op hem af. 'Ik hou gewoon van fabeldieren. Van alle dieren. Waarom bang zijn? Ik zie daar geen reden in hoor. Ik ben sterker dan zo'n beest en ze doen niks. Ze zien er alleen uit alsof ze dood zijn. Nou goed, kunnen ze ook niks aan doen. Als je alleen maar lijken eet, dan ga je zelf ook neit erg levendig worden. '
Ze ging met een hand door haar haren en negeerde de rest van de mensen. 'Wat is je naam?'
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on May 19, 2007 16:23:05 GMT 2
"Ik ben Bill, Bill kaulitz" antwoorde Bill op haar vraag. "En jij bent die nieuwe maar je naam weet ik niet" Hij keek nog eventjes naar de Terzielers en schudde toen zijn hoofd. "Ik haat ze zeg maar omdat er iets is gebeurd wat ik maar niet kan vergeten" mompelde hij toen. Zijn heldere bruine ogen keken van de terzielers, naar hagrid en toen weer terug naar Shirie.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 16:28:28 GMT 2
Shirie knikte. In haar lichte, eveneens bruine ogen glommen verborgen tranen. 'Ik denk dat niemand graag een terzieler ziet. Ze doen ons terug denken aan verdriet.'
Ze wist een grinnik niet te odnerdrukken. 'Sorry, dat hoorde niet te rijmen. Ik ben Shirie Ashinta en ik heb gezien hoe mijn peetouders werden vermoord.'
Ze zei het met een glimlach, maar haar ogen toonden wat ze voelde.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on May 19, 2007 16:31:12 GMT 2
Eventjes knikte Bill, dat was nog erger dan je beste nichtje te zien sterven voor je neus dacht hij. Zijn nichtje was zijn allerbeste vriendin gewees, geen liefde maar gewoon een vriendin.
Tom daarintegen kon geen terzielers zien, ze waren dan wel een tweeling maar leken totaal niet op elkaar. Bill was gevoeliger en stiller, toonde zijn emoties in liedjes en Tom..die was een player, hopelijk veranderd. Zag van veel dingen meer plezier dan dat er was.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 16:37:03 GMT 2
'ik lijk misschien op een oppervlakkig en gestoorde muts, maar eigenlijk klopt alleen dat gestoorde gedeelte. Ik ben geen muts en ook neit oppervlakkig.' Ze knipoogde naar hem. Ze mocht deze jongen wel. Deed haar denken aan haar beste vriend op haar eigen school, behalve dat hij stiller was.
'Je praat niet veel he? Is jammer. Je hebt een mooie stem. Zing je?'
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on May 19, 2007 16:43:02 GMT 2
Opnieuw knikte Bill "Ik zing inderdaad en je lijkt me al helemaal geen muts tenminste nu nog niet, dat kan veranderen" eventjes glimlachtte Bill naar Shirie. Ze was wel een vrolijke meid.
Eigenlijk vondt hij van zichzelf dat hij meer moest gaan praten maar hij was gewoon niet echt een prater.
|
|
