|
|
Post by greenlightning on Jul 6, 2007 0:46:21 GMT 2
Miquel knikte. Met een serieus gezicht zei hij: 'Niemand is altijd leif. Er zijn mensen tegen wie ik echt een klootzak ben. Meestal hebbenz e dat dan ook wel verdient hoor! Ik ben over het algemeen neit zo zonder reden.' Hij glimalchte naar haar en gaf haar een kusje op haar neus. 'Maar tegen jou wel.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 6, 2007 0:48:12 GMT 2
Carmen glimlachte. "Verdient Hunter het?" Vroeg ze toen voorzichtig, ze keek Miquel niet aan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 6, 2007 1:09:10 GMT 2
Miquel zweeg even. Hij moest goed nadenken over het antwoord dat hij ging geven. Toen knikte hij langzaam. 'Ja. Ik zie geen enkele reden waarom ik aardig tegen hem zou zijn. Ik denk niet dat het hem ook maar iets kan schelen hoe ik doe. Als ik dood zou gaan, zou hij een dansje op mijn graf maken.' Hij haalde zijn schouders op. 'Het zij zo.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 6, 2007 1:22:53 GMT 2
Carmen knikte langzaam. "Water en vuur." Mompelde ze en keek naar de grond. "Ik weet niet wat ik met hem moet doen. De ene keer lijkt hij boos op me... woedent zelfs. En het andere moment lijkt hij me nogsteeds leuk te vinden."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 6, 2007 1:25:01 GMT 2
Miquel duwde haar gezicht op en keek haar vermoeid en geergerd aan. 'Ik weet wel wat je emt hem moet. Je hebt mij en zojuist opnieuw voor mij gekozen. Je moet hem vergeten, Carmen. Anders heeft het tusse ons geen zin. Wat maakt het uit wat hij voor je voelt? Een geode vriend is hij in elk geval niet.' Hij snoof en voelde woede opborrelen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 6, 2007 13:14:50 GMT 2
Carmen voelde een steek in haar hart, maar ze wist eigenlijk dat hij gelijk had. Hunter was niet meer de Hunter die ze kende en dat maakte alles moeilijker.
"Ik wil je niet kwijt." Fluisterde ze. "Maar ergens hoop ik dat de oude Hunter, de Hunter die mijn beste vriend was, terugkomt. Maar ik ben bang dat dat niet kan." Ze zuchtte.
Vergeten kon ze Hunter nooit, tenzij hij wel iets zo ergs deed en daar geen spijt van zou hebben. Maar ze moest blijkbaar tussen en hen kiezen, Miquel of Hunter. Beide vonden dat en beide hadden dat gezegt.
"Ik kies voor jou, dat weet je. En dat zal ook niet veranderen."
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 7, 2007 15:50:41 GMT 2
Miquel knikte. 'Hij zal naar jou moeten terug komen. Dan pas, weet je dat hij het echt wil. Als je achter hem aan blijft gaan, dan azl hij je blijven kwetsen. Alsjebleift, verwacht geen leifde van hem, maar wacht tot hij je zijn vriendschap weer aanbiedt.' Hij kuste haar voorhoofd en draaide zich om. 'Daar!'Schreeuwde hij. Gevonden. Een juwelier met een duurprijskaartje. Niet dat Miquel dat iets uitmaakte, duur was goed.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 7, 2007 15:54:21 GMT 2
Carmen grinnikte, hoe snel hij van humeur kon veranderen, ongelovelijk. Maar hij had wel gelijk. "Miq, die is hardstikke duur. Laten we een andere zoeken..." Ze keek twijfelend naar dejuwelier.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 7, 2007 16:18:35 GMT 2
Miquel ngeerde haar, trok haar dicjt tegen zich aan en loodste haar naar binnen. Het belletje begroette hen vrolijk, heel wat anders dan de eigenaar. Hij wierp ehn een afkeurende blik toe en snoof toen. Hij draaide zich om en wees met een min geebaartje naar de deur. 'Mijn winkel is exclusief,'zei hij. Miquel negeerde hem. 'Dat maak ik zelf wel uit. Als er iets goeds tussen zit misschienw el, zo niet, dan is deze waardeloze zaak mijn tijd neit waard.'
Met de air van een rijke snob liep hij de winkel door. Hij was de kalmte zelf. Goud, diamantjes, zilver... Hij draaide zich om naar Carmen. 'Waar houdt jij eht meest van?'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 7, 2007 16:21:47 GMT 2
Carmen grinnikte om Miquel. "Weet ik veel. Ik vind alles wel leuk, zolang er maar niet zoveel frutsels aan zitten." Ze wierp even een blik op de eigenaar en keek toen naar alles. "Een ketting?" Vroeg ze toen onzeker aan Miquel.
|
|
