|
|
Post by Lisa .. on May 18, 2007 7:43:06 GMT 2
Meera kwam de leerlingenkamer binnen, keek wat rond en haalde haar schouders op. Deze dag was niet zo heel bijzonder geweest, op het vervloeken van Florian was er niks speciaals gebeurd. Even liep ze snel de trappen van de meisjesslaapzaal af en haalde haar gitaar tevoorschijn. Ook een muziekpapier nam ze mee. Met deze spullen liep ze de trap richting de leerlingenkamer weer op. Daar plofte ze in een stoel, sloot even haar ogen en zuchtte. Dat moment was even goed geweest. Meera legde het muziekpapier voor haar op een tafeltje, ging gemakkelijk zitten om gitaar te spelen en liet haar vingers de snaren trillen. Ze moest even inkomen maar na enkele minuten kwam er al een aardig deuntje tevoorschijn. Zacht neuriëde ze mee, mee met een liedje wat onbekend was, maar voor haar een betekenis had.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 18, 2007 20:43:36 GMT 2
'Mooi.' Draconic stond opeens achter haar. Hij tikte met zijn voet mee op de maat en neuride zachtjes. Hij glimlachte en knikte naar haar gitaar.
'Ik wist neit dat je dat kon. He lijkt wel alsof opeens eidereen datd oet. Die ene, die uitwisselingsstudent, die speelt ook.'
Hij zweeg even. 'Kan je ook iets voor mij spelen? Of heb je leiver dat ik je emt rust laat?'
Hij leunde op de rugleuning en tikte zacht met zijn handen op de stof.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 18, 2007 21:46:02 GMT 2
Meera stopte ineens met spelen toen ze een stem hoorde, maar niet meteen herkende van wie deze was. 'Ik speel bijna altijd alleen enzo.' zei ze zachtjes. 'Wat gezelschap is juist welkom, even behoefte aan wat normale mensen, ik weet niet of je voorkeur hebt voor een nummer?' vervolgde ze. Even glimlachde ze zwak.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 15:34:56 GMT 2
Draconic liep om de bank heen en ging er op zitten, voorover gebogen, met zijn armen leunend op zijn knieen. 'Verras me, schat, ik hou van bijna alles. En als het met jouw gouden stem is gezongen zal het wel goed zijn. Ik luister. En ik zal gezeldschap zijn. Daar hoef ik namelijk helemaal niks voor te doen, behalve dan heir te zijn.'
Hij glimlachte.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 19, 2007 19:30:10 GMT 2
Meera keek hem even aan met een rare blik maar lachde daarna.''En sinds wanneer ben jij zo poetisch?' vroeg ze. Haar vingers gingen over de snaren en lieten ze trillen, in een simpele maar mooie melodie. Even keek ze verbaasd maar speelde verder, een ingeving zorgde ervoor. Zacht zong ze de woorden, die perfect bij het ritme paste. 'Samen zijn we sterk, samen kunnen we alles aan...'
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 21:26:41 GMT 2
Draconic luisterde aandachtig. Hij bleef bewegingloos zitten, net zoalng tot het nummer klaar was. Toen liet hij zich achterover zakken en glimlachte hij. 'Je bent geweldig. Als ik dat had geweten...' Hij sloot zijn ogen. 'Ik ben niet poetisch, maar ik ben ook neit zo'n holbewoner als sommigen van jullie schijnen te denken. Ik heb ergens nog wel een kern van hoffelijkheid en romantiek.'
Hij hoopte dat ze door ging. Het maakte hem rustig.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 19, 2007 21:44:38 GMT 2
Meera was na het afloop van het nummer even gestopt en luisterde Draconi's verhaal aan. 'Als ik dat had geweten dan wat? vroeg ze nieuwsgierig. Daarna voelde ze een binnesmondse lach opkomen en hield die dan ook nog binnen, net. Meera wist gewoon dat Draco wilde dat ze door ging met spelen, daar kende ze hem goed genoeg voor. Ze besloot hetzelfde nummer te herhalen, maar veranderde kleine dingetjes. Een zwakke glimlach sierde haar gezicht terwijl haar vingers over de snaren gleden.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 21:50:48 GMT 2
Draconic luisterde. Hij weigerde haar te onderbreken. Dit nummer, hetzelfde en toch anders, was nog beter. 'Als ik dat had geweten.. dan had ik je allang voorgesteld aan vrienden van mijn avder. Ik heb een paar maten die in de muziek bizniz werken en daar veel aan verdienen. Je zou een platencontract kunnen krijgen, je weet wel, dat ze eht op van die magische weet ik veel, hoe heten ze ookalweer, die dignen die die oude heksen altijd hebben? Ach weet ik het. Daar kunnen ze je stem naar toe kopieren ofzo en ze zouden concerten voor je kunnen regelen. Ik zag die gasten laats nog..'
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 19, 2007 22:00:32 GMT 2
Meera keek Draconic met groten ogen aan. 'Grapje zeker, zo goed is het helemaal niet, ik kan gewoon wat deuntjes spelen en that's it.' zei Meera. Stiekem in haar achterhoofd had ze er eigenlijk altijd al iets met muziek willen doen, maar dat altijd als een onbereikbare droom gezien. 'Stel dat...' spookte er door haar achterhoofd. Ze schudde de gedachte van zich af. Een tevreden glimlach had ze nu op haar gezicht, ze beseft eigenlijk pas wat voor een vriend Draconic voor haar was. Nu keek ze hem aan, was gestopt met spelen en wachtte op antwoord.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 19, 2007 22:05:51 GMT 2
Draconic sloot zijn ogen, opende er eentje en keek met date ene oog haar uitdagend aan. 'Als ik het al geweldig vind... ik ben best kieskeurig. Ik vind alle soorten prima, maar zonder klasse.. geloof me, schat, je hebt het in je. Maar helaas.. het zal wel weer even duren voor ik m'n maten weer spreek.'
Hij sloot zijn oog en legde zijn armen boven zijn hoofd. Even was hij stil. Toen zei hij: 'Ik kan ze natuurlijk ook even een uil sturen en ze melden dat ik een talent voor ze heb gevonden. Tja...'
|
|
